โรแมนติก

ทั่วไป

“เสียใจคุณผู้หญิง” เขาเปิดประตูห้องค้างอยู่ ขาข้างหนึ่งก้าวล่วงประตูออกไปแล้ว “เงินน่ะฉันมีแล้ว ที่ต้องการน่ะ..เธอต่างหาก” เขาทำสีหน้าราบเรียบได้ตลอดเวลา

เพลิงแค้นพรางรัก

กำลังภายใน

วันเวลาผันผ่านมานานเท่าใดหนอ พันปี ห้าพันปี ผู้คนที่คุ้นเคยล้วนตายจากทว่านางกลับเป็นนิรันดร์ รูปโฉมสะคราญมิเปลี่ยนแปลง แล้ววันหนึ่งเด็กน้อยผู้นั้นกลับมาทวงสัญญา “มาเถิดฮองเฮา ข้าจะปลิดชีพเจ้าตามสัญญา"

มาเถิดฮองเฮา ข้าจะปลิดชีพเจ้าตามสัญญา

ข้าจะบอกอะไรให้เจ้าฟังสักข้อสองข้อเพื่อเอาบุญ ข้อแรก ข้าไม่สนกฎหมายหรือกฎของยุทธภพ กฎของข้าก็คือกฎของข้า ข้อสอง ผู้ที่เป็นใหญ่ที่สุดที่นี่น่ะ มีแค่ผู้หญิงและแมวเท่านั้นแหละ จำเอาไว้!

แมวเป็นสิ่งมีชีวิตที่คิดจะครองยุทธภพ

Fanfic

ดูทีหลังชาวบ้านค่ะ หลงจนหาทางออกไม่เจอ ไม่คิดว่าจะน่ารักขนาดนี้ ต้องแต่งฟิคออกมาแก้อาการฟินไม่เสร็จของตัวเอง มีแต่จ้านอิงนะคะ ไม่ตามชิปนอกจอ เหมือนเป็นตอนพิเศษจากในซีรีส์และไม่ได้อ่านนิยายหรือดูเมะค่ะ

รวมfic...จ้านอิง(ป๋อจ้าน)

ผมคิดว่าจะชมคุณหลายหนแล้วก็ยังชั่งใจอยู่เขาหรี่ตาจ้องมองเฉพาะตรงหน้าอกซึ่งหล่อนยกมือขึ้นบังไว้แล้วก็ยังปิดบังอะไรไม่ได้หน้าอกคุณสวยชะมัดเลย 	อะ...อะไรนะ หล่อนสำลัก  	ก็หน้าอกคุณ เขาผิวปากหวือ

เพลิงบัญชารัก

ใครบางคนเคยพูดไว้ว่า พระเจ้าสร้างเรามาแค่ครึ่งคนเท่านั้นและ.... สร้างอีกส่วนหนึ่งของเราซุกซ่อนไว้ในตัวของใครอีกคน เมื่อได้พบกับใครคนนั้น อีกส่วนหนึ่งของเราจึงจะถูกเติมเต็ม

ภรรยาตีตรา

“พูดอะไรแบบนั้น” เขางึมงำ “ฉันหมายถึง ‘เซ็กส์’ ต่างหากล่ะ มามีเซ็กส์กันเถอะ”

คำสั่งรักปฏิปักษ์หัวใจ

“คุณทำอะไรน่ะ ไม่ได้นะคะ ฉัน...”  “ปากว่างซีนะ?” เขาหันควับกลับมาทำตาเขียวใส่ “ไหนๆ ก็ว่างแล้วเอามายืมหน่อยซิ จะได้ไม่ต้องเมื่อยมือทำเอง!” 	ชวาลาได้แต่อ้าปากค้าง ก่อนจะเบ้หน้า หล่อนไม่ยอมให้เขา ‘ยืม’

ทาสรักจอมบงการ

“งั้นจะนอนต่อไหม” เขาถามอย่างเป็นห่วง  “กินข้าวก่อนค่อยนอนได้ไหม” หล่อนถามกลั้วหัวเราะ “เมื่อคืนนี้ใครทำคนแก่เสียพลังงานไปมาก หมดเรี่ยวหมดแรงแทบลุกไม่ขึ้น”

สามีสัญญาจ้าง

อนาคิน เดอ ลีออง เขาก็เป็นเหมือนกับเสือ ป่าเถื่อน ไร้อารยะ ใช้ชีวิตอยู่ด้วยสัญชาติญาณของนักล่า ดวงตาวาววาบฉายแววอันตรายลึกลำ้ ลินินรู้สึกว่าแข้งขาของหล่อนอ่อนเปลี้ยเสียทุกครั้งเมื่อต้องเผชิญหน้ากับเขา

หวานใจจอมเถื่อน

ไม่มีมาเฟียที่ไม่ได้มาจากอิตาลีเขา...เฟร็ดเดอริโก้ อิล แวนโด้ เกิดที่อิตาลี ในตระกูลมาเฟียซึ่งกุมบังเหียนทุกๆ ธุรกิจมืด ชายผู้เย็นชา ทระนงยิ่งและเอาแต่ใจยิ่ง เมื่อเขา ‘ต้องการ’ ต้องไม่มีคำว่าไม่ได้

ทาสรักบรรณาการ

คราวนี้เขาร้องออกมาจริงๆด้วยความเดือดดาล ก้มลงกัดริมฝีปากหล่อนอย่างแรง โอ้ย! หล่อนร้องบ้างเอาสิ! ร้องอีกสิ! คุณร้องครั้งหนึ่งผมก็กัดทีหนึ่งเขาท้า ช่วยด้วยสิ้นคำท้าของเขาหญิงสาวก็ตะโกนทันที