กำลังภายใน

ทั่วไป

“กล้ามองข้ามข้า เช่นนั้น…ข้ามองข้ามท่านบ้างผิดแปลกอะไร” นางยืนจ้องหน้าคนเป็นสามี  ”จวนแม่ทัพเหลียงนี้ ข้าไม่ได้เป็นใหญ่รองจากท่านหรือ!!บ่าวไม่รู้จักนายเช่นนี้…ข้าแค่สั่งสอนดูบ้างท่านมีปัญหาอะไร!!“

ทะลุมิติมาจัดระเบียบจวนแม่ทัพ

โรแมนติก

ตายเพราะวิ่งตามโจรที่ฉกเงินก้อนสุดท้ายในชีวิต จู่ๆชิงมู่ก็ทะลุมิติมาเป็นบุตรสาวขุนนางที่ถูกยึดทรัพย์ ภายในบ้านเก่าๆมีเพียงสตรีและเด็ก นางจะใช้คลังวัตถุดิบที่มีพาทุกคนผ่านพ้นให้ได้!!

ทะลุมิติมาพาคนในบ้านผ่านพ้นความอดอยาก

“รับมันคนเดียวไหวใช่มั๊ยเทียน ถ้าไม่ยอมบอกว่าไอ้ธูปอยู่ไหน เธอเตรียมตัวลงนรกได้เลยเทียนหอม” โลหะเย็นเฉียบจ่ออยู่ที่หัวเธอ เพียวเขากดลั่นไกร เธอจะหายไปจากโลกนี้ทันที

บ่วงรักคนเถื่อน

หม่าซิ่วอิงฝันถึงเหตุการหนึ่งวนกันซ้ำๆมานับสิบปี เห็นความขมขื่นของสตรีสูงศักดิ์ผู้หนึ่งจนจิตใจนางหล่อรวมเป็นหนึี่งเดียว และได้ข้ามมิติมาอยู่ในเหตุการณ์ที่นางเฝ้าฝันเห็น “ข้าจะดิ้นหนีเพื่อให้รอดตาย!!”

ทะลุมิติมาเป็นหงส์เคียงบัลลังก์

เมื่อนักสังคมสงเคราะห์ถูกโจรฆ่าตาย จึงทะลุมิติมาอยู่ในร่างเด็กสาวผู้มีภาระเต็มบ่า อีกทั้งแผ่นดินยังลุกเป็นไฟ นางได้มิติลับมาเพื่อเอาตัวรอด ”หากภัยครามครานี้ข้ารอด พวกท่านก็ต้องรอด“

ทะลุมาอยู่ในภัยสงครามพร้อมคลังเสบียง

เธอตายเพราะถูกแม่เลี้ยงรังแก ข้ามมิติมาอยู่ในยุคโบราณก็ยังต้องเจอกับแม่เลี้ยงใจร้าย ที่ส่งเธอไปแต่งงานกับทหารที่ตั้งค่ายอยู่ในที่กันดาร เมื่อภัยแล้งมาจึงต้องหยิบของในมิติมาช่วยชีวิตชาวบ้าน

ทะลุมิติมาช่วยแก้ไขภัยแล้งในค่ายทหาร

เพื่อให้รอดพ้นจากแม่เลี้ยงชั่ว มายาต้องทำทุกทางให้เพื่อนพ่อของเธอมาคุ้มครอง มีกี่ท่าต้องงัดออกมาให้เขาเสียวจนยอมช่วยเธอ

เพื่อนพ่อสุดเร่าร้อน

“จะฆ่าฉัน ทั้งๆที่ฉันท้องลูกคุณอยู่งั้นหรอ งั้นก็ฆ่าฉันเลยสิ เอาแบบที่คุณพอใจ จะได้หมดเวรหมดกรรมกันสักที“ เธอที่พึ่งตรวจเจอว่าท้อง เขาที่เป็นพ่อเอาแต่ปักใจเชื่อว่าเธอคือคนหักหลังทำให้เขาเสียที่ดินไป

บ่วงร้ายพยศรัก

“ฝ่าบาทพระราชทานสมรส หาใช่ข้าที่เรียกร้อง หากอยากหย่า ท่านก็ไปเรียกร้องที่หน้าวัง อี้เหวินปิดประตู!!” ปึง!! คนอ้าปากค้างกลางอากาศทำได้แค่เข็ญเขี้ยว สักวันข้าจะปราบพยศนางให้จงได้!!

ทะลุมิติมาเป็นพระชายาองค์ชายสิบเอ็ด

“เจ้าท้องอยู่ คุณเสือปล่อยเจ้ากับลูกไปนะคะ” มือบางยกขึ้นไหว้อย่างน่าเวทนาในสายตาคนอื่น แต่ใช้ไม่ได้กับเขาที่เป็นเหมือนเจ้าชีวิตเธอ“วันไหนที่พ่อมึงลงนรก กูจะปล่อยมึงไป” มือหนาบีบคางร่างบางจนเจ็บระบม

กับดักร้ายผู้ชายสายเถื่อน

หากคนที่รักและหวังดีค่อยๆจากไปทีละคน เธอเพียงขอให้คนเป็นพ่อ ใจดีกับลูกเธอบ้างก็พอ “หากการที่จะใจดีกับหนูดามันยากเกินไป แค่ช่วยใจดีกับลูกหนูดาบ้างก็พอค่ะ“

หัวใจไร้เสน่หา

ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง ไป๋เจียวมี่มักไปโผล่ที่ๆนึง จับใจความได้คือยุคนึงในสมัยโบราณ
“หรือว่า เป็นมิติคู่ขนาน ถ้าหนีความวุ่นวายมาอยู่ที่นี่ได้ก็ดีสิ!!” เอาหล่ะเธอต้องเตรียมตัว!!