โรแมนติก

เพราะ ‘ธนิน’ มองเห็นเธอเป็นแค่เด็กอ่อนหัด ‘นวินดา’ จึงไม่จมปลักอยู่กับรักครั้งแรกแบบเด็กวัยใสอีกต่อไป

พิชิตใจ บอดี้การ์ดมาดขรึม

‘อดีต’ นางคือ ‘ซ่งถิงถิง’ ผู้คนต่างขนานนามว่า ‘นางมารร้าย’

 

เวลานี้นางคือ ‘ซินอี้’ เป็นเพียงมนุษย์อ่อนแอไร้กำลัง ใบหน้ามีรอยแผลน่าเกลียดน่ากลัว ถูกใส่ความว่าเป็นปีศาจร้าย

ข้าหรือ? คือนางมารร้ายกาจ

‘ชะเอม’ หลงรักพี่ชายข้างบ้านอย่าง ‘หมอตุนท์’ มาหลายปี ยอมยกให้เขาทั้งตัวและหัวใจ
แต่กลับถูกปฏิเสธในวันที่เธอกลัวมากที่สุด ต้องการเขามากที่สุด

เทรัก...คุณหมอเพลย์บอย

“อย่าได้คิดว่าเจ้าจะหันหลังเดินไปจากข้าได้ เมื่อเป็นคนของข้าแล้วก็จะเป็นตลอดไป”
“ข้าหาใช่ทาสของท่านไม่ เพียงครอบครองกาย แต่ไม่ได้เป็นเจ้าชีวิต”

สตรีสูงศักดิ์ผู้นั้น คือมารดาที่ทอดทิ้งข้า

ครานั้นนางถูกใส่ร้ายป้ายความผิดจนต้องจากไปอย่างน่าอนาถ...
ครานี้นางกลับมาเพื่อทวงความยุติธรรมให้ตัวเอง!

วาสนาครานี้ ข้าขอเป็นผู้ลิขิตเอง

นกน้อยสูญสิ้นกรงทอง ชีวิตผกผันจากหน้ามือเป็นหลังมือ ‘คุณหญิงขวัญสุดา’ ก็ไม่ทดท้อ แม้ต้องแลกด้วยความสุขทั้งชีวิต ยอมขายตัวเองให้กับผู้ชายเหลี่ยมจัดอย่าง ‘เธียร ธนายุทธ’

หากรู้ว่ารัก

เพียงขวัญยอมเป็นเพียงคู่ควงของ เอียน เชสเตอร์ มานาน เพราะรักคำเดียว กระทั่งวันหนึ่งมีผู้หญิงที่คู่ควรกับเขาทั้งหน้าตาฐานะทางสังคมปรากฏตัวขึ้น หรือถึงเวลาแล้วที่เธอต้องยอมถอยออกมา

My Sweetheart เพียงขวัญยอดพธู (เรื่องสั้น)

อยู่ๆ ‘คู่กัด’ ปากสุนัขก็โผล่มา แถมยังอวดร่างกายเปลือยเปล่าสุดระทึกให้ได้ยลอีก
ดวงนางร้ายยอดนิยมของเธอกำลังรุ่งหรือซวยขั้นสุดกันแน่นะ?

รักนะครับ คุณนางร้าย

“ท่านโหว เอ่อ ข้า...น่ารังเกียจ”
“ความงามของสตรีสำหรับข้า ไม่ใช่อยู่ที่ใบหน้างดงามราวนางสวรรค์ ทว่าอยู่ที่จิตใจ”

บุปผาเบ่งบานยามวสันต์

“เธอคาดหวังอะไร ระหว่างเราไม่ได้เรียกว่ารัก มันก็แค่ความต้องการของคนสองคน สนุกกันคั่นเวลา เบื่อ หมดสนุก ก็จบ”

แค่บอกลากันง่ายๆ ทำไมยาก (จบแล้ว)

“อ้อมกอดท่านหนาวเหน็บดังเช่นเหมันต์ฤดู เมื่อรักแล้วต้องเจ็บปวดเจียนตาย ข้าขอจากไป อยู่อย่างเดียวดาย ปราศจากรักในทุกชาติภพ แม้พานพบ ก็ไม่ขอรักท่านอีก”

เหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย

เพราะเส้นทางของนางไม่ได้โรยด้วยดอกไม้ นางจึงต้องร้ายเพื่อคนที่รัก