เคยได้ยินไหมที่มีคนเขาบอกว่า ‘ที่บ่นก็เพราะว่ารัก’ ก็เพิ่งจะมารู้ตัววันนี้นี่แหละว่าที่โดนทั้งด่าทั้งบ่นมาตั้งนาน ก็ดันกลายเป็นคนที่ ‘เขา’ รักแบบที่ตัวเองไม่เคยรู้ตัวแล้วนี่ไง

เคยจริงจังกับคำพูดในวัยเด็กของตัวเองกันบ้างไหม แล้วถ้าเคย...มีคำไหนบ้างที่ยังจำได้จนถึงทุกวันนี้

ผมรักพี่ และผมก็อยากให้พี่รักผมตอบ ต่อให้ความรักนั้นจะเป็นเพียงความรักที่ 'รุ่นพี่มีให้รุ่นน้อง' ก็ตามที

เกิดเร็วไปสิบสองปี ก่อนหน้านี้จะทำอะไรก็เสี่ยงคุกไปหมด แต่โชคดีที่โดนเทตั้งแต่ตอนนั้น ใช่แล้วล่ะ โชคดีนั่นแหละฟังไม่ผิดหรอก ถ้าไม่อย่างนั้นคงไม่มารู้สึกดีต่อกันชนิดที่ว่าคิดถึงกันตลอดเอาตอนนี้

ชีตาห์ "ผมจับพี่ทำเมียตรงนี้เลยได้มั้ยเนี่ย --- ไม้ "เออ ถ้าแกดีจริงเดี๋ยวพี่ก็สมยอมเองแหละวะ"

‘โคตรน่ารัก’ คือคำที่ผมมักจะใช้บ่อยๆ เวลาเจอเขา ไม่ว่าจะตอนเขาทำงาน ยิ้ม นั่ง ยืน พูด หรือแม้กระทั่งนอน...

บางคนอาจจะสอนให้รู้ว่า ความเชื่อใจ ความพยายาม และความรัก ก็ไม่ใช่สิ่งที่ให้ไปแล้วจะได้กลับคืนมา

ครอบครัวที่แสนสุขของแต่ละคน ย่อมมีความหมายที่แตกต่างกันออกไป แต่ถ้าสำหรับคนที่ไม่เคยได้สัมผัสถึงความสุขที่เรียกว่าครอบครัว ก็ไม่แปลก...ที่เขาจะโหยหาและต้องการสร้างมันขึ้นมาเองกับมือ

คราบน้ำตาและความสูญเสีย - นิยายเรื่องสั้นอิงประวัติศาสตร์การเมืองไทยในปีพุทธศักราช ๒๕๓๕

เพราะโปรเจคระดับชาติ ทำให้คนสองคนที่ไม่เคยแม้แต่จะออกไปเหยียบคณะของทั้งคู่ได้มาเจอกัน และเรื่องราวน่ารักๆ ของทั้งสองคนก็ได้เริ่มต้น ณ จุดๆ นั้น

ความแตกต่างที่คอยเติมเต็มให้กันและกัน สิ่งที่เป็นบวกและติดลบในตัวเอง หากมันมาเจอกันก็อาจจะกลายเป็นค่าตรงกลางและความสมดุลที่ใครๆ ต่างค้นหา...

เราสามารถออกแบบความรักของเราได้ตามใจชอบ โดยที่ให้มันเป็นแบบไหนก็ได้ และหากความรักเกิดขึ้นมาแล้ว...มันย่อมสวยงามเสมอ แม้จะมีอันต้องจบลงก็ตาม

พูดน่ะเป็นมั้ย ยิ้มหน่อยอ่ะทำได้รึเปล่า แม่ง! กะจะฆ่ากันด้วยสายตาเหรอวะฮะ!