ด้วยความห่างของช่วงวัยทำให้พ่อเลี้ยงปรานโปรดวางตำแหน่งให้หลานชายคนเดียวของหม่อนคำเจ้าของสวนผักข้างๆ ไร่ส้มของตัวเองเป็นเพียงแค่น้องชายมาโดยตลอดแต่เจ้าเด็กหอมบั่วก็ขยันมาออดอ้อนอยากรู้อยากเห็นไปเสียทุกอย่างไปๆ มาๆ ก็เอาตัวมาตามติดเขาเป็นเหาฉลามที่สลัดอย่างไรก็ไม่หลุดแถมพักหลังๆ ยังมาโตเร็วพรวดพราดพอมารู้ตัวตัวอีกทีเวลาที่มองตากันหัวใจมั่นก็สั่นคล้ายจะมีอาการเก็บทรงเอาไว้ไม่อยู่

ฝากติดตามน้องหอมบั่วกับพ่อเลี้ยงปราณโปรดด้วยนะคะ กำลังรวบรวมสมาธิในการเขียนเนื่องจากมีการใช้ภาษาถิ่นบ้างประปรายจึงต้องหันไปถามทางคุณแม่เป็นระยะๆ เพราะความรู้ภาษาถิ่นที่มีไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่เลยต้องถามผู้เชืี่ยวชาญค่ะ

หมายเหตุ

นิยายเรื่องนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวกับฉลามหรือโลกได้ทะเลเพียงแต่ตั้งชื่อจากพฤติกรรมเกาะติดหนึบของเหาฉลามเท่านั้นเองค่ะ