กิ่งฟ้า เป็นเด็กกำพร้า พ่อแม่เสียชีวิตจึงต้องไปอยู่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ซึ่งคุณหญิงอำพัน เป็นประธานที่ปรึกษาอยู่ เจอกันครั้งแรกเธอก็ถูกชะตากับเด็กน้อยที่มีผิวพรรณดี ขาวเนียนและกริยามารยาทเรียบร้อย เธอจึงรับอุปการะเป็นลูกบุญธรรมเพราะถึงอย่างไรเธอก็มีบุตรชายเพียงคนเดียว เธออยากมีลูกสาวเพิ่มแต่สามีเธอก็จากไปอย่างกระทันหันทิ้งไว้เพียงลูกชายหัวดื้อกับทรัพย์สมบัติที่ใช้ได้ตลอดชีวิตก็ยังไม่หมด ถ้าเธอจะเลี้ยงเด็กเพิ่มสักคนคงไม่มีปัญหาอะไร

วันแรกที่เจอกัน

อำพันจูงมือเด็กหญิงตัวน้อยเข้ามาในบ้าน อินทร์ที่เดินลงมาจากชั้นบนก็เห็นเข้ากับภาพที่แม่เขาดูแลเอาใจเด็กผู้หญิงผิวขาวน่ารักแต่อินทร์กลับไม่ชอบใจ อำพันเห็นอินทร์ก็เรียกให้อินทร์มารู้จักน้อง อินทร์เดินเข้ามาอย่างไม่พอใจแต่อีกใจก็อยากรู้ว่าเด็กคนนี้เป็นใคร อำพันบอกอินทร์ว่า นี่คือกิ่งฟ้าจะมาเป็นน้องสาวเขา อินทร์ไม่พอใจจึงพูดไปว่า "แม่ครับผมไม่มีน้อง และผมก็ไม่ยอมรับใครมาเป็นน้องด้วย"พูดจบอินทร์ก็เดินกระทืบเท้าจากไป กิ่งฟ้าตกใจกลัวปฏิกิริยาของพี่ชายที่เกลียดเธอ แต่เธอกลับไม่ได้รู้สึกเกลียดพี่ชายเลย อำพันเห็นดังนั้นก็ปลอบใจกิ่งฟ้าว่า "ไม่ต้องกลัวน่ะลูก ถ้าพี่รังแกหนูบอกแม่นะเดี๋ยวแม่จัดการให้"อำพันต้องจัดการกับลูกหัวรั้นของเธอ อินทร์โดนบ่นจนหูชากับกิริยาที่เขาทำกับกิ่งฟ้า ตอนนี้อินทร์อายุ12ขวบ ส่วนกิ่งฟ้าอายุ 7ขวบ อำพันบอกอินทร์ว่าเขาต้องไปเรียนเมืองนอกเพื่อหัดใช้ชีวิตและดูแลตัวเองให้ได้ อินทร์ไม่ชอบใจแต่ขัดแม่ไม่ได้เพราะก่อนตายพ่อได้สั่งเขาไว้ว่าต้องไปเรียนต่อที่เมืองนอกและกลับมาดูแลบริษัทของพ่อ 15ปีผ่านไป กิ่งฟ้าโตเป็นสาวสวย รูปโฉมงดงาม น่าทะนุถนอม ผิวพรรณขาวนวลเนียนสวยสะพรั่งมีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่มาขายขนมจีบไม่ว่างเว้นแต่เธอก็ไม่สนใจรับใครไว้พิจารณา ตอนนี้กิ่งฟ้าเรียนปีสุดท้ายในคณะศิลปศาสตร์ มหาลัยดังแห่งหนึ่ง เธอพยายามสอบชิงทุนการศึกษาเพื่อไม่เป็นภาระให้แก่คุณหญิงอำพัน เธอไม่อยากให้คุณหญิงต้องลำบากและทะเลาะกับคุณอินทร์

อินทร์ ที่ตอนนี้เรียนจบแล้วกำลังบินกลับบ้านเกิดเมืองนอนที่ต้องจากไปตั้ง15ปีที่เขาไม่ได้กลับมามีแต่แม่ที่บินไปเยี่ยมเขา แต่ท่านก็ไม่เคยพาเด็กนั่นไปด้วย เขาก็คิดว่าดีแล้วเขาไม่อยากเห็นแม่เด็กนั่นหรอก อินทร์คิดในใจ