โรแมนติก

ทั่วไป

ฉินม่านอิ๋งเกิดและเติบโตอยู่ในหุบเขาเทพเซียน  มีท่านตาและท่านยายเลี้ยงดูจนเติบโต แต่แล้วชีวิตที่แสนสงบสุขของเธอก็ต้องเปลี่ยนไปเมื่อบิดาจากตระกูลฉินมารับเธอลงจากหุบเขา…

ข้าคือคุณหนูเจ็ดตระกูลฉิน

เถียนจิวเมิ่งค้นพบว่าตัวเธอได้ย้อนเวลามาอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านชิงซานในช่วงเวลาของอดีตในยุค 70  อาหารขาดแคลน  มีเงินแต่ไร้ราคา  ปัญชาชนกลายเป็นแรงงาน คนป่วยร่างกายอ่อนแอแบบเธอจึงใช้ชีวิตแสนลำบาก

ทะลุมิติไปสู้ชีวิตในยุค  70

ฟื้นชีพคืนกลับมาในวัยเด็กอีกครั้ง  ในชีวิตนี้มู่จิ่นไม่คิดจะใช้ชีวิตอับจนอยู่ใต้เงาจันทร์อีกแล้ว  แต่เลือกที่จะอยู่กับครอบครัวที่แสนอบอุ่นคอยปกป้องพวกเขาเพื่อชดเชยความผิดที่เคยทำพลาดไปแล้วของตนเอง

บุฟผางดงามใต้เงาจันทร์

เขากับนางมีบุญแต่ไร้วาสนาต่อกัน  ไม่รู้ว่าเป็นเพราะสาเหตุใดหลังจากที่หลีเซียงอวี้หมดลมหายใจแล้วจึงได้ฟื้นหวนคืนมาในวัยเยาว์อีกครั้ง ผู้ใดที่วางแผนร้ายใส่ตระกูลหลีนางจะส่งย้อนคืนกลับร้อยเท่าพันทวี

ย้อนชะตาบุปผาหวนคืน

เฉินเจียหนิงประสบอุบัติเหตุฟื้นขึ้นมาอีกครั้งกลายเป็นเฉินเป่าหนิงว่าที่พระชายาของหลินชินอ๋องตัวร้ายของละคร แต่เฉินเป่าหนิงผู้ถูกสามีบีบคั้นให้ตายตอนจบได้เปลี่ยนไปแล้ว

พลิกชะตาพระชายาตัวร้าย

เฉียนซีเว่ยทะลุมิติไปเป็นเด็กสาวที่ถูกขายให้แต่งงานกับสามีผู้หายสาบสูญไปในสงคราม  เป็นภรรยาเด็กที่เติบโตอยู่ในบ้านของสามี  นางต้องทำภารกิจให้สำเร็จเพื่อจะได้เดินทางกลับสู่ชีวิตเดิม

ทะลุมิติไปเป็นภรรยาตัวน้อย

โจวจื่อหยาเกิดใหม่มาในแคว้นที่ไม่รู้จัก มีความสามารถพิเศษติดตัวมา  คนในครอบครัวก็ล้วนมีความเก่งกาจ  แต่ทุกคนพานางหนีไปอาศัยในหมู่บ้านชนบทที่มีแต่ป่าและเขา

เกิดใหม่ทั้งทีกลายเป็นสตรีบ้านป่า

บุรุษรูปงามผิดหวังกับความรัก  สตรีงดงามผู้ไม่เชื่อมั่นในความรัก  จากผู้อาศัยเปลี่ยนมาเป็นว่าที่ภรรยาตัวน้อย  จากไม่คิดจะเลี้ยงต้อยกลับหลงรักสาวน้อยผู้หนึ่งจนหมดใจ

บำบัดรักพิชิตใจ

สงสารนางร้ายในนิยาย สงสารก็ส่วนสงสาร แต่เหตุใดฟ้าต้องกลั่นแกล้งให้นางมาเป็นตัวร้ายในนิยายเรื่องนี้ด้วย เฉินเหม่ยอิงนางร้ายตามสไตล์แม่ดอกบัวขาว ยามนี้ข้าชังเจ้าแล้ว

บำบัดรักต่างมิติ

แฟนตาซี

ขอแค่เพียงนางได้นิทรา วิญญาณนางจะกลายเป็นพลังวิเศษที่ทุกคนในใต้หล้าอยากครอบคอง นางใช้พลังของนางปกป้องคุ้มครองคนที่นางรัก

นิทราวิญญาณ์ความรัก

ตายแบบไม่คาดคิด ได้ชีวิตใหม่แบบไม่คาดฝัน
ได้ใช้ชีวิตใหม่ ไม่รู้ว่าชีวิตนี้ยาวนานเท่าใด ดังนั้นอยากกินต้องได้กิน อยากนอนต้องได้นอน ^^ นี่คือปณิธานของฟู่เสียนเย่ว์