“เราบริสุทธิ์ใจต่อกัน”

“บริสุทธิ์ใจงั้นเหรอ หากผมมาช้าอีกนิดเดียว คุณคงนอนอ้าขาให้มันเอาบนเตียงนอนผมแล้วมั๊ง”

เพี๊ยะ!

หญิงสาวสะบัดมือตบหน้าเขาเต็มแรงด้วยความโกรธจัด

“อย่ามาดูถูกฉัน”

“เหอะ” ครามหัวเราะในลำคอ เอาลิ้นดุ้นแก้มข้างที่ถูกตบ รู้สึกชานิดๆ แทนที่เขาจะคิดได้ มันกลับเป็นเชื้อเพลิงชั้นดีที่ทำให้เขาโมโหเธอมากขึ้น

“กล้าดียังไงถึงได้ตบฉัน แพรไหม!”

สิ้นคำ ร่างสูงก็พุ่งเข้ามาคว้าแขนเล็กกระชากแรงจนเธอเซตาม ลากเข้าไปยังห้องนอนกว้างโดยไม่ฟังเสียงร้องห้าม ก่อนผลักเหวี่ยงร่างบางลงบนเตียงอย่างแรง

ตุบ

“อ๊ะ”

ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะตั้งตัวลุกขึ้นได้ ร่างสูงก็ตามลงมาคร่อมร่างเธอวไว้

“อย่ามาแตะต้องฉันนะคุณคราม”