[เถื่อนสตอรี่ 1] 

เมื่อค่ำวันหนึ่ง พยัคฆ์ กำลังกลับจากสนามมวย ตั้งใจเอาไว้ว่ากลับถึงบ้านเมื่อไหร่ มันจะนอนดูหนังโป๊ให้สบายใจเฉิบ แต่จู่ ๆ ดันมีบุคคลปริศนา หล่อล่ำ ตัวขาว อกฟู ตรงสเปก ลอยมาตามลำธารหมดสภาพ ความที่มันอยากเป็นคนดีที่พิชิตใจเธอจ๋า ดันแวบขึ้นมาในหัว มันจึงหิ้วอีกฝ่ายกลับบ้านอย่างไม่ลังเล เรื่องมันดันพีคเมื่อคนที่มันเก็บมาหวังจะเอาทำเมียนั้นดันความจำเสื่อม งานนี้ไอ้ยักษ์ขอเสนอเป็นผัวให้เอง

“มามะ เมียจ๋า มาเป็นของพี่ยักษ์ซะดี ๆ”

เมื่อว่าที่เมียฟื้นขึ้นมา แทนที่มันจะได้รับคำขอบคุณน่ารัก ๆ แต่มันดันโดนโบกหัวจนจมดินซะงั้น ใครจะไปรู้ว่าเมียไอ้พยัคฆ์จะพยศได้ขนาดนี้ละโว้ยยยย

“ไอ้เหี้ยยักษ์ ไอ้เวรตะไล ไอ้กระดอหมา ไอ้ชาติชั่ว ไปไกล ๆ ตีน”

“กูไม่มีทางเอาคนหน้าเหี้ยอย่างมึงมาทำผัวแน่”

หารู้ไม่ว่า ภูบดินทร์ มีตำแหน่งเป็นถึงประมุขของสมาคมมาเฟียคนต่อไปที่หลายคนกำลังตามหา เรื่องราวแสนวุ่นวายหลังจากนี้จะเป็นอย่างไร ไอ้ยักษ์มันจะได้เมียสมใจไหม แล้วภูบดินทร์จะทวงคืนความทรงจำคืนกลับมาได้หรือไม่ หรือจะต้องจำใจตกเป็นทาสรักของไอ้หมาเด็กสุดแสนจะกวนส้นตีนตัวนี้ไปตลอดกาล

🤜🤜🤜

ภูบดินทร์ (คุณภู) ลุงมาเฟียรุ่นใหญ่วัยเลขสาม

เลือดเย็น ไม่แยแสหน้าอินทร์หน้าพรหม ใครกล้าหาเรื่อง เตรียมจองโลงศพไว้ได้เลย สู้ได้หมดทุกคนยกเว้นไอ้ยักษ์

“จะทำเหี้ยอะไรกู ไอ้หน้าหมา”

พยัคฆ์ (ยักษ์)  หมาเด็กนักมวยกล้วย 65 

รักเมีย เทิดทูนเมียเหนือสิ่งอื่นใด และชอบหาเรื่องตอกเมีย

“ถ้ามองว่ากูเป็นหมา งั้นหมาตัวนี้ขอเลียหน่อยนะครับ บ็อก บ็อก”

คำเตือน เนื้อหามีความโจ่งแจ้งในเรื่องเพศ/คำพูดหยาบโลน/บางฉากใช้ความรุนแรง/ทำร้ายร่างกาย/มีเลือด/ถอดสมองก่อนอ่าน เหนือการณ์คาดหมาย/โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เหมาะสำหรับผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไป นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายไปเผยแพร่หรือกระทำการใด ๆ ก่อนได้รับการอนุญาตจากผู้เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ หากฝ่าฝืนจะดำเนินการทางกฎหมายต่อผู้กระทำละเมิดอย่างเด็ดขาดโดยไม่มีข้อยกเว้น