เรื่อง สามีอำมหิตเช่นท่านข้าชอบยิ่งนัก ผู้เขียน ล้านวลีร่าย ภาพ Vleerai

เผยแพร่อีบุ๊คเมื่อ : มิถุนายน 2568

คําเตือน (Trigger Warnings)

ตัวละคร พฤติกรรม สถานที่ หน่วยงาน วิชาชีพ และเหตุการณ์ต่าง ๆ ในนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องสมมุติที่สร้างขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น โดยมิได้มีเจตนาชี้นําหรือส่งเสริมการกระทําใด ๆ ที่เกิดขึ้นในเรื่อง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านและการรับชม

เนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ค่อนข้างละเอียดอ่อน มีความหลากหลายทางเพศ มีความหลากหลายทางรสนิยม มีคําหยาบคาย การกล่าวถึงความตาย เหตุการณ์สยองขวัญนองเลือด การใช้ความรุนแรง การร่วมเพศ การเหยียดชนชั้น การบีบบังคับ ปมครอบครัว เรื่องเหนือธรรมชาติ ความเชื่อ สิ่งลี้ลับ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านและรับชม

สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิดลิขสิทธิ์ ทําซํ้า ดัดแปลง ลอกเลียนแบบ หรือนําส่วนใดส่วนหนึ่งไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต เปลี่ยนแปลง ดัดแปลงเป็นหนังสือเสียง ถ่ายรูป แคปหน้าจอ สแกนเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีโทษตามกฎหมาย

เรื่องราวหนึ่งที่ชาวบ้านบนถนนต่างคุยกันอย่างออกรส นั่นคือเรื่องข่าวมงคลสมรสระหว่างนางเสือและชายหมาป่า ไยจึงกล่าวขานถึงคู่บ่าวสาวเช่นนั้น นั่นเป็นเพราะว่าทั้งเจ้าบ่าวและเจ้าสาวล้วนเป็นไปตามสิ่งที่ชาวบ้านเปรียบเปรย

เจ้าบ่าวจากจวนสกุลหยาง นามหยางถิงเฟิง หลังบิดาสิ้นใจกลางสมรภูมิรบ เขาขึ้นเป็นผู้นำตระกูลหยางตั้งแต่วัยได้เพียงสิบหนาว ท่านย่าของเขาไม่สบายใจที่จะให้ตระกูลหยางต้องพัวพันกับเหล่าเชื้อพระวงศ์จึงชิงทาบทามบรรดาคุณหนูในเมืองให้กับถิงเฟิง การสู่ขอดูมีความหวัง แต่ช่างน่าประหลาดที่เพียงไม่กี่วันก่อนหามเกี้ยวเจ้าสาว ครอบครัวฝ่ายสตรีกลับอ้างว่านางป่วยใกล้จะสิ้นใจไม่อาจแต่งงานกับถิงเฟิงได้ งานมงคลจึงไม่เกิดขึ้น ท่านย่าเพียรค้นหาสตรีที่เหมาะสมใหม่อีกครั้งจนมาถึงงานแต่งหนนี้

เจ้าสาวมาจากจวนสกุลซ่ง นามซ่งเล่อหาน บุตรสาวคนที่สามของขุนนางสำนักโหราศาสตร์ ดวงชะตาของนางเองก็แรงเอาเรื่องจึงทำให้บุรุษที่สู่ขอถึงขั้นเลือดตกมานักต่อนัก คุณชายหวงตกม้าจนขาหักจึงไม่อาจจัดพิธีสมรสแล้วล้มเลิก คุณชายเซี่ยก็จมน้ำเกือบตายจึงเลิกสู่ขอนาง คุณชายหยวนตกบันไดตอนไปขอพรที่วัดจนหัวกระแทกสลบไปหลายวันจึงล้มเลิกการสู่ขอ จนกระทั่งการแต่งงานของนางตกมาถึงถิงเฟิง กระนั้นก็ไม่แน่หรอกว่าคราวนี้นางจะได้แต่งงานออกไปอีก

“เมื่อเช้ามีสิ่งนี้เสียบไว้ที่หน้าต่างเจ้าค่ะ” อันเสวี่ยยื่นจดหมายให้เล่อหาน

เล่อหานรับจดหมายจากสาวใช้มาเปิดอ่าน สายตาจรดลงเห็นข้อความลายมือบรรจงตวัดงดงามแฝงความเย่อหยิ่ง

‘อยากตายก็ขึ้นเกี้ยว’

“นี่มันจดหมายข่มขู่ชัดๆ เลยนะเจ้าคะ” ไป๋จูที่รินชาให้เล่อหานกล่าวท้วง

“นับว่าเขาใช้ได้ ไม่น่าเบื่อ คงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด” เล่อหานยกยิ้มพลางยื่นจดหมายไปเผาทิ้ง

..

เรื่องสั้น 20 ตอนจบ อัพวันละ 1 ตอน กติกาเดิม อ่านฟรีจนจบก่อนติดเหรียญจ้า

เม้นหยาบคายลงถังขยะเหมือนเดิม แล้วเจอกันจ้า