"นี่...คุณชายโม่ รังเกียจข้า ไม่ชอบข้าก็ไม่เป็นไร แต่อย่าได้คิดว่าข้าชอบท่านหรือสมบัติของท่าน ทันทีที่ข้าตอบแทนท่านแม่...เอ่อ...ฮูหยินโม่และเถ้าแก่โม่หมดแล้ว ข้าจะหย่ากับท่าน"

โม่จ้าวหยวนหน้าหม่นทะมึนทันควัน

"หย่า?" คิ้วเข้มเลิกขึ้นหยั่งเชิง

หลี่หลานซินย้ำอีกหน แววตาของนางจริงจังหาได้มีสิ่งอื่นแอบแฝง "ใช่! ข้าจะหย่ากับท่าน มีใครอยากอยู่กับคนที่ไม่รักตนเองบ้างเล่า น่าอึดอัดจะแย่"

ยิ่งได้ยินคำพูดประชดประชัน โม่จ้าวหยวนกลับยิ่งรู้สึกหงุดหงิด ดูเหมือนว่าเขาชินกับการมีหลี่หลานซินข้างกายเสียแล้ว แม้ปากชอบเอ่ยกระทบกระเทียบ กระนั้นเมื่อได้ยินคำว่าหย่า หัวใจของเขากลับรู้สึกเจ็บแปลบ ขุ่นเคืองโดยไร้สาเหตุ

โม่จ้าวหยวนนิ่วหน้า เขาตอบกลับเสียงแข็ง "ฝันหรือ ว่าข้าจะยอมหย่า ให้เจ้าหอบสมบัติตระกูลข้าไปเสวยสุขโดยง่าย"