หลินจื่อเหยาบำเพ็ญเพียรมาหนึ่งพันเจ็ดร้อยปี ดวงจิตแตกสลายเสี้ยวหนึ่งก็ลงมาอยู่ที่โลกมนุษย์เป็นยอดอัจฉริยะ แต่อายุก็ไม่ยืนยาวดั่งที่คิด ในวัยสามสิบปีก็เสียชีวิตลงแล้ว

ดวงวิญญาณก็ไปโผล่ในร่างของหญิงสาววัยยี่สิบปีผู้สืบทอดตระกูลหมอยาและเป็นตระกูลชนชั้นสูงสืบทอดการฝังเข็มและใช้ชีวิตเช่นสตรีในรั้วในวังฉายาหมอเทวดาจะว่าไปก็อยู่ได้ไม่ถึงยี่สิบปีดีด้วยซ้ำขาดอีกไม่กี่วันก็จะครบยี่สิบปี

นี่ก็เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ขึ้นอย่างไม่คาดคิดดวงวิญญาณก็ดันทะลุมิติมาอยู่ในร่างของเด็กสาววัยสิบสี่ปีที่อยู่ในรัชสมัยโบราณเมื่อหนึ่งพันเจ็ดร้อยปีย้อนหลัง

เด็กสาวผู้นี้เป็นเด็กสาวที่มีร่างกายค่อนข้างอ่อนแอ ชื่อเสียงฉาวโฉ่ โง่เขลา หนำซ้ำยังถูกรังแกสารพัด ตั้งแต่มารดาจากไป บิดาแท้ๆ ก็ไม่ยอมรับ อาศัยอยู่ในจวนสกุลใหญ่อย่างจวนเฉิงเสี้ยงใช้ชีวิตไม่ต่างจากคนรับใช้เลยด้วยซ้ำ

จะทำอย่างไรดีหล่ะ หลินจื่อเหยาผู้นี้จะต้องกลายเป็นนางร้ายเพื่อเอาคืนแม่เลี้ยง จัดการคนในตระกูล บ่าวรับใช้น่าตายพวกนั้นและคู่หมั้นของพี่สาวตัวดีที่หาว่านางให้ท่า จะต้องกวาดทุกคนให้ราบก่อนค่อยจากไปอย่างสง่างามแล้วกัน

หลินจื่อเหยา "เรามาตกลงกันก่อนดีหรือไม่? ท่านเลิกเรียกข้าว่าสาวน้อยได้หรือไม่?"

"หืม..เจ้าอายุสิบสี่ปี ข้าอายุยี่สิบห่างกันหกปี เช่นนั้นเจ้าจะให้ข้าเรียกเจ้าว่าอะไร?"

หลินจื่อเหยาขมวดคิ้ว "เรียกจื่อเหยาก็ได้ไหมหล่ะ"

"จื่อเหยาหรือ? ข้ารู้สึกว่าไม่พิเศษเลย ข้าเรียกเจ้าว่า เหยาเหยา ก็แล้วกัน"

"เหอะ" เหยาเหยา เจ้าจะสนิทกับข้าเร็วไปไหมล่ะพ่อรูปหล่อ

........

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมุติ

เคยเผยแพร่ไปแล้วแต่ถูกพับเก็บไรท์นำมาปรับปรุงใหม่ ในชื่อตัวละครเดิมนะคะ