ในวันที่ธรรมดาที่สุด กลับกลายเป็นวันที่ไม่มีใครลืมได้ลง...

เด็กหนุ่มผู้ไร้ชื่อเสียง ไม่โดดเด่น และไม่คาดหวังอะไรจากโลก กลับต้องติดอยู่กลางหายนะที่ไร้ทางหนี

เมื่อเสียงกรีดร้องดังขึ้นจากห้องเรียนด้านล่างเมื่อเพื่อนเก่าที่เคยห่าง กลับเข้ามาใกล้จนไม่มีที่ว่างให้อีกใคร

และเมื่อทุกประตูถูกปิดตาย มีเพียง “หัวใจ” เท่านั้นที่เปิดออก

โลกใบเดิมกำลังพังทลาย — พร้อม ๆ กับบางอย่างที่ก่อตัวขึ้นในร่างกาย...และในความสัมพันธ์ที่ไม่อาจย้อนกลับไปได้อีก

นี่ไม่ใช่แค่เรื่องของการเอาชีวิตรอด แต่มันคือเรื่องของคนธรรมดาที่ต้องเลือกระหว่าง “อยู่” หรือ “รัก”

เรื่องนี้เขียนเพราะคิดถึงผลงานระดับตำนานที่ถูกทิ้งไว้เพราะผู้สร้างสรรได้หมดลมหายใจไปอย่าง "High school of the dead"

เพราะงั้นหากพวกคุณรู้สึกว่ามันคล้ายกันก็จงอย่าแปลกใจ