“ที่นี่มันที่ไหน...?” เสียงผมสั่นเครือในความมืดมิด

แสงสีขาวสว่างวาบจนต้องยกมือบัง ก่อนจะเห็นเงาร่างในชุดคลุมโทนทองลอยอยู่เบื้องหน้า

“ยินดีด้วย เจ้าเป็นผู้โชคดีคนที่เจ็ดร้อยเจ็ดสิบเจ็ดล้านล้าน...”

เสียงนั้นแว่วชัดในหัว ผมได้แต่ยืนอ้าปากค้างอย่างไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง

“พระเจ้า...?” ผมหลุดปากออกมาอย่างไม่ตั้งใจ

“ใช่แล้ว ลูกเอ๋ย เจ้าตายอย่างกะทันหันสินะ... ทีนี้จงฟังให้ดี

เจ้าจะได้โอกาสไปเกิดใหม่ในโลกที่เลือก พร้อม ‘สกิล’ สามอย่างจากวงล้อสุ่มที่ข้าจะให้"

ผมจ้องดูวงล้อสีทองขนาดยักษ์ที่หมุนเอื่อย ๆ ชวนให้เลือดสูบฉีด

ตัวหนังสือสกิลจำนวนมากปรากฏซ้อนกันแน่นจนมองแทบไม่ทัน

นี่มันเหมือนในนิยายแฟนตาซีซ้ำซากที่ผมเคยอ่านไม่มีผิด...

หลังการหมุนสามครั้ง สกิลที่ได้ก็คือ

1) “การโจมตีทุกชนิดไร้ผล” – กึ่งอมตะ!?

2) “ระบบสุ่มกาชา (ฟรี 10 ครั้งทุกวัน)” – เกลือไม่เกลือวัดดวงเอา!

3) “ปลดล็อกขีดจำกัดการพัฒนาทุกแขนง” – พัฒนาขยายขอบเขตได้ไม่รู้จบ

ใจผมเต้นโครมครามเหมือนคนบ้า นี่มันจะโกงเกินไปไหมวะ?

“เลือกโลกที่อยากไปสิ แซม... ที่เหลือก็แล้วแต่เจ้า”

เสียงพระเจ้ายิ้มเจือขี้เล่น

“ผมอยากไปโลกแฟนตาซีตะวันตก ขอเริ่มต้นที่หมู่บ้านมือใหม่ครับ!”

ผมตอบทั้งที่ยังมึนงง แต่กลับรู้สึกตื่นเต้นเกินบรรยาย

เพียงเสี้ยววินาที ร่างผมถูกดูดวูบผ่านประตูมิติขนาดยักษ์ แสงจ้ายิ่งกว่าเดิมจนไม่เห็นอะไรอีก...

นี่คือจุดเริ่มต้นของการผจญภัยที่จะพลิกชะตาผมไปตลอดกาล...