ผมอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆ ในชนบทตามตะเข็บชายแดนที่ห่างไกลจากความเจริญ แต่อุดมไปด้วยป่าไม้และพรรณไม้นานาชนิดแห่งหนึ่งในประเทศไทย  ผู้คนในหมู่บ้านของผมพูดภาษาไทย และถูกเชื่อว่าสืบสายมาจากลูกหลานของชาวบ้านกับนักรบไทยที่ถูกส่งขึ้นมารบกับพม่าที่ทางภาคเหนือของประเทศไทย ตั้งแต่ช่วงยุคต้นของกรุงรัตนโกสินทร์  พอแพ้ศึกสงครามเนื่องจากฝั่งพม่ามีจำนวนทหารเยอะกว่ามาก  กองทหารไทยเล็กๆ ต่างก็พาครอบครัวของตนแยกไปหลบซ่อนตัวในเขตป่าลึกแบบนี้

แต่กลับมาที่เวลานี้ในช่วงต้นฤดูฝนในภาคเหนือ ปี พ.ศ. 2539... ตอนนี้แม่ของผมกำลังไม่สบาย นอนครางละเมอด้วยพิษไข้ ตัวร้อนจี๋  แม้ว่าแม่จะได้กินยาต้มสมุนไพรตำรับยาผีบอกที่รักษาได้แทบทุกโรคจากยายบ้านใกล้เรือนเคียงที่เปรียบเสมือนยายแม่เฒ่าผู้มากด้วยประสบการณ์แล้วก็ตาม  แต่แม่ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะทุเลาลงเลย  เพราะแม่ยังนอนละเมอ กระสับกระส่าย ตาแดงก่ำ ตัวร้อนจี๋ ปากแห้งจนแตก เหงื่ออกจนชุ่มหน้าผาก  ดูเหมือนแม่จะหลับๆ ตื่นๆ แต่ไม่มีทีท่าของการมีสติ

ตำรับยาผีบอก

https://fictionlog.co/b/67d8680264dc5d001c8d01cf

จากทั้งหมด 13 ตอน (จำนวน 42 หน้า)

01 พิษไข้และฤทธิ์ยาผีบอก

02 ไม่ว่ายังไง ผมก็ต้องรักษาแม่ก่อน

03 แตกคาปาก แล้วสงบลง

04 หนาวเนื้อ ห่มเนื้อ ถึงหายหนาว...

05 เสี้ยนเนื้อ สอดเนื้อ ถึงหายเสี้ยน

06 รักษาได้ ทั้งพิษไข้และฤทธิ์ยาผีบอก (End of Part I)

07 ที่ไปที่มาของตำรับยาผีบอก

08 อาบน้ำแล้วกินข้าว ก่อนที่จะไปซักผ้าด้วยกันที่ลำธาร

09 ฤทธิ์ยาค่อยๆ สะสมอีกหลายวัน จนความต้องการของผมกับแม่สุกงอมเต็มที่

10 แกล้งยั่วแม่ ก่อนจะเล้าโลมอย่างหนัก จนแม่เสร็จคาปาก

11 กว่าจะเสียบลงมิดด้าม น้ำผมก็เกือบจะแตกหลายรอบแล้ว

12 ลีลาเซ็กซ์แม่ลูกของผมกับแม่

13 ลีลาเซ็กซ์ผัวเมียของผมกับแม่ vs ความลับที่ยังคงเป็นความลับ (End of Part II)