“น้องอยากจะเขียนอะไรก็เขียนไปแบบนั้น...แล้วคิดว่าจะไม่มีคนเดือดร้อนหรือไง” ไอ้แม็คเอ่ยขึ้น

“วันนี้พวกพี่จะสอนบทเรียนให้น้องจำไปจนวันตาย...ว่าไม่ควรยุ่งเรื่องงานก่อสร้างของผู้ชายอย่างเรา”

ไอ้หมีขู่คำราม สายตาของมันมองเรียวขาขาวโพลนสะท้อนแสงจันทร์ เธอตาเบิกโพลงด้วยความตกตะลึงอย่างที่สุด

เจนจิรากำลังจะขยับลุกขึ้นแต่ไอ้แม็คก็หันไปคว้าเหล็กแท่งยาววาววับขึ้นมาถือไว้ในมือ ทำให้เธอไม่กล้าแม้แต่จะกระดิกตัว สีหน้าแสดงความตื่นตระหนกอย่างยิ่ง เส้นผมยาวสลวยปรกหน้าปรกตา ไอ้หมียิ้มกระหยิ่มมุมปาก

“มึงไม่ต้องขู่น้องเค้าขนาดนั้นก็ได้” ไอ้หมีเปรยแบบทีเล่นทีจริง ไอ้แม็คหัวเราะชอบใจ มันยืนหันซ้ายหันขวา คุมเชิงอยู่ไม่ห่าง

คนงานก่อสร้างหนุ่มใหญ่ผู้เป็นลูกพี่ขยับตัวพรวดเดียว มันก็ไปถึงร่างงามของหญิงสาวในชุดนักศึกษา ก่อนจะกอดทับตัวเธอไว้ กลิ่นความหอมหวานของเนื้อสาวที่ปลุกอารมณ์อาจารย์ภาสกรมาแล้ว บัดนี้สร้างแรงกำหนัดอย่างเดียวกันให้ไอ้หมีจนท่อนเอ็นแข็งคับตุงเป้า

เจนพยายามดิ้นให้หลุดพ้น เธอใช้สองมือทุบแผงอกของไอ้หมีซึ่งตัวใหญ่กว่ามาก แต่มันก็ใช้มือเดียวรวบข้อมือของเธอแล้วยกขึ้นไว้เหนือศีรษะ ใบหน้ากร้านแดดของมันยื่นไปใกล้หน้าเธอ มันแสยะยิ้มมองความงาม กลิ่นเหงื่อไคลจากการทำงานหนักทำให้เจนหวาดหวั่นยิ่งกว่าเดิมเป็นเท่าตัว

“อย่า...ได้โปรด” เจนวิงวอนเสียงสั่น

“สวยจริง ๆ อีน้อง...มาเป็นเมียพี่เถอะ”

ไอ้หมีพูดจบก็ก้มลงไปซุกไซ้ซอกคอ มือกร้านหยาบอีกข้างของมันขยุ้มต้นคอของเธอเหมือนเสือโคร่งขย้ำเหยื่อ แล้วก็ลากลงต่ำมาที่หน้าอกนอกเสื้อนักศึกษา พอมันขยำจนเสื้อยับยู่ก็ถึงกับตะลึงลานในขนาดล้นมือและความตึงแน่นของเต้านม

เจนปัดป้องตัวเองเป็นพัลวัน แต่ไม่สามารถสู้เรี่ยวแรงของหนุ่มใหญ่ได้ เธอใช้ทั้งสองมือและสองขาขัดขืน แต่มันก็ทับตัวเธอไว้ด้วยน้ำหนักตัวที่ต่างกันเท่าตัว ยิ่งดิ้น กระโปรงก็ยิ่งเปิดเผยอขึ้น จนไอ้แม็คที่ยืนดูอยู่ทนไม่ไหว มันขยับมาลูบไล้ข้อเท้าและปลีน่องสวยขาวเรืองแสงในความมืดสลัว

“ไม่...ไม่...อย่า” เจนเอ่ยด้วยเสียงที่แผ่วเบาลงทุกที