“จะยอมให้กูเอา หรือให้กูแท้งลูกมึง”

อัคคีย์ ก็เหมือนผู้คุม ส่วน ลูกพีช ก็คือนักโทษ และห้องปูนสี่เหลี่ยมกับความรักคืออาญากักขังไว้ไม่ให้ไปไหน ไม่ต่างอะไรกับชีวิตหลังกำแพง

“เราไม่รู้ว่าลูกในท้องเป็นลูกของคีย์หรือเปล่า หรือลูกของพี่เฉิน”

“ลูกไม่มีพ่อ เพราะแม่มันสำส่อน เอาไม่เลือก”

อัคคีย์ เคหะบัณฑิต

“ลูกมึงคงเกิดมาไม่ครบ 32 ประการเพราะโดนกูเอาทุกวัน แต่ก็ดี เพราะแค่กูไม่ให้มึงแท้งออกก็บุญแค่ไหนแล้ว”

ลูกพีช เหมรัตน์ รัตนวรนันท์

“จะไม่เสียใจใช่มั้ย ถ้าเขาคือลูกของคีย์”

Wraning

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหารุนแรง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อ่านเพื่อความบันเทิง อย่าถือสาการกระทำของตัวละคร หากอิน สามารถด่าได้เต็มที่ สนับสนุนค่ะ