คำเตือนเนื้อหา
แสดง
คำเตือนเนื้อหาในเรื่องอาจมีการสปอยล์ถึงเนื้อเรื่องหลัก
รายละเอียด
เรา : ขอลงตรงนี้ก็ได้ค่ะพี่ไปเถอะวายกลับเองได้ค่ะ😓
พี่ทอม :มึงลงไปกินกูจะรอในรถ ไปชักช้าไม่ต้องแดกนะ
เรา : 😰
โอ้วชีวิต แจ๊คพอตอะไรวันแรกเลยอีวายเอ๊ย ใครวะสั่งนั่นสั่งนี่ ทำไงดีโว้ย กินก่อนแล้วกัน จะมืดแล้วด้วย
แล้วนี่ที่ไหนวะ 😅
เรา : ป้าคะข้าวหมูกรอบพิเศษเยอะๆค่ะหนูหิวมาก😅
ป้า : นั่งเลยลูกเดี๋ยวป้าเอาไปให้ที่โต๊ะนะ
เรา : ค่ะป้า😄
ลุงคนนึงท่าทางแกคงหิว เดินมาแถวๆร้านป้า แล้วแกก็กำลังจะเดินไป เราคนบ้านนอก น้ำใจสำคัญมากนะ
คนดีเนอะว่ามั้ย555
เรา: ลุงมาทานข้าวหรอคะ
ลุง : ป่าวจ้าลุงเงินไม่พอ เดี๋ยวค่อยซื้ออย่างอื่นแล้วกัน
เรา : ลุงเดี๋ยววายจ่ายให้ค่ะลุง
เราตะโกนสั่งป้าข้าวหมูกรอบให้ลุง1ห่อ
ป้าแกคงจะงงแต่แกก็ทำแล้วข้าวก็มาเสริฟให้เรา
พร้อมกับป้าที่พูดกับเรา
ป้า : หนูไม่ต้องไปซื้อให้หรอก แกขี้เมาแบบนี้ประจำ
เรา : ทำเถอะค่ะ แกคงหิวมาก วายจ่ายเอง
ป้า : ตามใจนะหนู
เด็กนี่น่าสนใจสะแล้วสิ เป็นใครมาจากไหน
ผมแอบถ่ายรูปส่งให้ลูกน้องไปสืบประวัติ
พรุ่งนี้คงได้เรื่อง
ผม: กูส่งรูปให้มึงเปิดดูแล้วไปหามา ใคร เอาประวัติละเอียดนะมึง พรุ่งนี้กูต้องรู้
เดช : ครับเจ้านาย
ขอแกล้งสักหน่อยแล้วกันเด็กวายนี่มันน่าแกล้งดี555 วันนี้ผมจะไม่ไปส่งหรอก พาไปคอนโดดีกว่า
ผมคิดว่าจะให้มาอยู่คอนโดเลยจะได้ไม่คิดหนี
ถึงหนีก็ไม่รอด ผมไม่ปล่อยไปไหนง่ายๆแน่😎
วาย : พี่คะพี่หยิบกระเป๋าให้วายหน่อยวายจะเอาตัง
😱😱😱😱😱😱😱ทำไมของมันเป็นแบบนั้นอ่ะ😡😡พี่ค้นกระเป๋าวายทำไมเนี้ย😡😡😡
ผม : เดี๋ยวนะ ก็มึงหอบกูเลยเทหายามึงลืมหรอไง!!
วาย : 😓
ผมหยิบเงินแบงค์1000ให่ไปจ่ายแต่เด็กนี่ไม่ยอม ผมเลยต้องงัดไม้แข็ง
ผม : ไม่เอางั้นมึงไม่ต้องกลับ
วาย :ขอบคุณค่ะ
ผม:แค่นั้นแหล่ะเรื่องมาก
รีวิวผู้อ่าน
0 รีวิว
จัดเรียงตาม
อ่านบนแอปฯ Fictionlog
ดาวน์โหลดแอปฯ เพื่อการอ่านที่ดียิ่งขึ้น