เกิดใหม่คราวนี้ผมจะเป็นภรรยาและหม่าม้าที่ดี (Mpreg, Yaoi) 

...

“ผมเกลียดพี่ เกลียดพี่ได้ยินไหม!!!!”

“แต่พัชจะเอาความเกลียดทั้งหมดมาลงที่ลูกไม่ได้!”

“ทำไมจะไม่ได้ในเมื่อผมไม่เคยคิดอยากให้เด็กนั่นเกิดมาด้วยซ้ำ!!!เป็นพี่! พี่ทั้งนั้นที่ทำให้ผมต้องเป็นบ้าแบบนี้!!!”

“ถ้าพัชเชื่อแบบนั้นก็มาตีพี่ ทำพี่ พัชจะตบพี่จะตีพี่ยังไงก็ได้พี่จะไม่โกรธไม่ว่าพัชสักคำ แต่พัชอย่าเอามาลงที่ลูกได้ไหม พี่ขอร้อง”

“ฮ่าๆ อึก ฮ่าๆ แล้วตอนที่พัชขอร้องพี่ว่าไม่อยากแต่งงานกับพี่ทำไมตอนนั้นพี่ไม่ฟังพัชบ้าง?”

“พัชชา?”

“ฮ่าๆ ผมเกลียดพี่ พี่ปราชญ์....”

ผมหลับตาลงไม่กล้าจ้องมองภาพของคนสองคนที่กำลังทะเลาะกันอย่างรุนแรง ผมไม่กล้าจ้องมองภาพนั้น ก่อนจะที่นำตาจะหลั่งรินเมื่อเห็นว่าด้านหลังของทั้งคู่มีร่างเล็กกำลังยืนร้องไห้อย่างน่าสงสาร ผมอยากเข้าไปกอดเจ้าตัว แต่สิ่งที่คว้าไว้มีเพียงแค่ภาพเงา ผมหัวเราะอย่างไร้เสียง รู้ดีว่าผมไม่มีทางกลับไปได้อีกแล้ว เพราะผมตายแล้ว....