ครั้งแรกที่ได้เห็นนั้น ซันก็คิดว่า ช่างเป็นผู้หญิงที่งดงามเหลือเกิน ไม่ว่าจะเป็นเส้นผมสีขาวโพลนอันเป็นเอกลักษณ์ตามแบบฉบับตระกูลฟาล หรือผิวสีขาวเปล่งปลั่งราวกับเม็ดทรายแก้ว เธอผู้ที่มีรอยยิ้มบนใบหน้าตลอดเวลาราวกับดวงอาทิตย์ 

ทว่าวันหนึ่งซันก็ต้องแปลกใจ เมื่อระหว่างที่เธอนอนหลับอยู่นอน ก็มีนิ้วมาจิ้มที่แก้มของเธอ เมื่อตื่นขึ้นมาก็พบกับคุณหนูของเธอที่ไม่ยอมเข้านอน แถมแต่งตัวเหมือนกับนักผจญภัยอีก

“ไปเป็นของเล่นให้กับพวกก็อบลินกันเถอะ”

***

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ หรือเหตุการณ์ใดๆ ทั้งนั้น

ผู้อ่านควรใช้แยกแยะระหว่างเรื่องแต่งและโลกความจริงให้ออก

อย่าไปทำอะไรแบบนี้กับคนที่เขาไม่ยินยอมนะ เดะตีเลย

***