"กร เป็นลูกของบ่าวเก่าแก่ของฉัน พ่อแม่มันตายหมด ฉันจึงรับมันมาเลี้ยงดู ต่อไปให้เป็นเป็นทาสในโรงอบ คอยเติมฟืน เตรียมน้ำร้อนน้ำอุ่นในเรือนของเราก็แล้วกัน"นี่คือคำพูดท่านเจ้าคุณผกา ตอนรับผมเข้ามาในเรือน

ผมชื่อกร อายุ 15 ท่านเจ้าคุณผกา รับผมมาเลี้ยงดู ผมเป็นลูกทาสโดยชาติกำเนิด ครอบครัวท่านผกาคอยดูแลครอบครัวเรามาตลอด เป็นทั้งนาย เป็นทั้งผู้มีพระคุณ แต่ผมไม่คิดไม่ฝันเลยว่าวันหนึ่ง ตัวผมจะทำผิดต่อผู้มีพระคุณได้มากขนาดนี้

เรื่องเลวร้ายที่กัดกินจิตใจผมไปตลอดชีวิต มันเริ่มต้นที่นี่ ท่านคุณหญิงกรการ เมียหลวงท่านเจ้าคุณ ท่านเจ้าคุณผกามีเมียทั้งหมด 8 คน ลูกสาว 13 คน ไม่มีลูกชาย ทุกคนทำให้ผมกลายเป็นคนบาป โดยที่ผมไม่อาจขัดขืนใดๆได้

พวกเขาแวะเวียนมาหา ใช้ผมเป็นที่ระบายอารมณ์ ทั้งความโกรธ ความเศร้า ความกระหายรวมถึงความใคร่ พวกเธอกระทำย่ำยีทั้งร่างกายและจิตใจผมทุกครั้งที่มีโอกาศ เรื่องนี้ผมพูด หรือ ระบายกับใครไม่ได้ เพราะผมเป็นไบ้ ไม่รู้หนังสือ ไม่มีใครเข้าใจความระทมทุขก์ความรู้สึกผิดต่อผู้มีพระคุณ ในหัวใจของผมได้