INTRO

ฉันเคยทำเรื่องที่บ้าที่สุด แต่ฉันคิดว่าอาจจะมีหลายคนที่เคยทำแบบฉัน แต่จะมีสักกี่คนที่ได้ผลลัพธ์แบบเดียวกัน

ฉันเลิกกันแฟนคนแรกมาได้สี่ปี เราคบกันตอนปีหนึ่งและเลิกกันตอนปีสี่ ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปใช้ชีวิต เพียงเวลาไม่นานจากคนที่เคยเจอกัน คุยกันทุกวันก็กลายเป็นคนแปลกหน้า เรื่องราวตอนเลิกกัน ฉันเป็นฝ่ายผิดถึงได้รู้สึกผิดและยึดติดกับเขา

เขาคงเกลียดฉันถึงได้บล็อกช่องทางติดต่อทุกอย่าง และมันทำให้ฉันได้ทำเรื่องบ้าๆ จนเกิดเรื่องวุ่นวายใจขึ้นมา

หลังจากที่เราขาดการติดต่อกัน แต่ฉันยังมีสิ่งมากมายที่อยากจะบอกกับเขาถึงได้พิมพ์ส่งข้อความในช่องแชตของเขาทุกวัน ทั้งๆ ที่รู้ว่าเขาคงไม่มีวันได้รับรู้ เขาบล็อกฉันตั้งแต่วันแรกที่เราเลิกกัน นับเวลาในตอนนี้ฉันส่งข้อความหาเขาเกือบหนึ่งปีได้แล้ว ห้องแชตของแฟนเก่ามันเหมือนเป็นพื้นที่ให้ฉันได้จดไดอารี่ส่วนตัวมาอย่างยาวนาน

จนวันหนึ่งเราสองคนบังเอิญได้เจอกัน เขามีผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ข้างกาย เราแค่เดินสวนกันไปเท่านั้น ไม่ได้ทักทายกันอย่างที่ควรจะทำ จนกระทั่งฉันกลับมาถึงบ้านและตัดสินใจที่จะเลิกทำสิ่งที่ตัวเองทำมาเกือบปี เขามูปออนไปแล้ว ฉันจะรู้สึกผิดและคิดถึงเขาไปอีกทำไมกัน

ทว่าห้องแชตหนักขวาที่ไม่เคยขึ้นคำว่า 'อ่าน' เลยสักครั้ง แต่วันนี้มันได้ปรากฏอยู่บนหน้าจอ หัวใจของฉันเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน มือที่จับโทรศัพท์สั่นไปหมดยิ่งกว่าตอนที่ตัวเองกระโดดบันจี้จัมพ์จากความสูงห้าสิบเมตรเพราะอยากเลิกคิดถึงเขาเสียอีก

ตอนนี้ในใจเกิดคำถามมากมายเต็มไปหมด เขาจะอ่านข้อความทั้งหมดที่ฉันเคยส่งหรือเปล่านะ แล้วเขาจะคิดยังไงกับแฟนเก่าที่แสนวุ่นวายคนนี้ กระทั่งความคิดทุกอย่างหยุดลงเมื่อข้อความฝั่งซ้ายนั้นปรากฏบนหน้าจอเป็นครั้งแรกในรอบปี เขาส่งมาว่า

"..."

นิยายรักแนวความรักฟีลกู้ดผสมโทนหม่นนิดๆ นะคะ ไม่ใช่นิยายฟีลกู้ดแบบสุขนิยม อาจจะมีความหน่วงนิดๆ ทดสอบความรู้สึกกันบ้าง ใครเคยอ่านสไตล์การเขียนของรินเอสพีน่าจะคุ้นเคยกันดี สำหรับนักอ่านที่เพิ่งเข้ามาทำความรู้จักกัน ไรต์ขอฝากตัวด้วยนะคะ

ฝากกดใจ กดคอมเม้นต์ เป็นกำลังใจให้ไรต์ด้วยน้า ขอบคุณค่า

คำเตือน

นิยายเป็นเรื่องสั้น เนื้อเรื่องทั้งหมดล้วนมาจากจินตนาการของผู้แต่ง ความคิด ความมสัมพันธ์ดำเนินไปตามพล็อตเรื่อง บางเหตุการณ์อาจจะไม่สอดคล้องกับความเป็นจริง จุดประสงค์ของการแต่งเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้นค่ะ