หลินอวี้เหม่ยถูกสามีชั่วรวมหัวกับน้องสาวตัวร้ายใส่ความว่ามีชู้ แล้วฆ่าตายอย่างน่าอนาถ แต่แล้วนางก็ตื่นจากฝันกลับมาในวันแต่งงานอีกครั้ง และเจ้าบ่าวของนางคือว่าที่แม่ทัพกบฏที่จุดจบต้องถูกประหารตายอนาถ กรรมของเวร!!

คำโปรย

สวรรค์เอ๋ย! ชีวิตนี้ข้าหลินอวี้เหม่ยช่างบัดซบยิ่งนัก ทั้งเป็นคนอ่อนแอ โง่เขลา หลงรักและไว้ใจคนผิดถูกรังแกจนต้องมาตายอนาถเยี่ยงนี้ หากข้าย้อนเวลากลับไปได้ ข้าจะไม่ขอเลือกเดินทางผิดและลงเอยกับชายโฉดผู้นี้อีก ข้าจะไม่ยอมถูกคนชั่วพวกนี้รังแกฝ่ายเดียวอีกแล้ว ไม่เอาอีกแล้ว...

นางไม่คิดเลยว่าจะได้รับเมตตาจากสวรรค์ ส่งนางกลับมาอีกครั้งในวันแต่งงาน

ไม่ว่านี่จะเป็นเพียงความฝัน หรือนางย้อนเวลากลับมาแก้ไขอดีตได้จริง นางก็จะไม่ยอมให้ชีวิตต้องพบจุดจบที่แสนเลวร้ายเช่นเดิมอีกแล้ว

แต่แล้ว...นางกลับหนีเสือปะจระเข้เสียนี่ เพราะเจ้าบ่าวที่ต้องแต่งนั้น ถึงไม่ใช่สามีชั่วคนเดิม แต่ก็เป็นแม่ทัพไร้หัวใจที่อนาคตต้องถูกใส่ความด้วยข้อหากบฏและถูกประหารตายอย่างน่าอนาถไม่ต่างกัน แถมในวันแต่งงานเขาก็หาเรื่องหนีไปปราบโจร แล้วเฉดหัวเจ้าสาวอย่างนางไปอยู่เรือนนอกไม่ให้เข้าหออีก

สวรรค์บัดซบ!! ให้ข้าเกิดใหม่ทั้งที ทำไมไม่ให้มีชีวิตดีๆ สวยๆ หน่อยเล่า

แล้วอย่างนี้นางควรจะทำอย่างไรดี...

**********************************

"ว่าไงนะ ท่านวางแผนที่จะเป็นกบฏมานานแล้วงั้นหรือเจ้าคะ" หญิงสาวอ้าปากค้าง นี่นางกำลังคิดผิดใช่ไหมที่แต่งงานกับบุรุษตรงหน้า เพื่อกลายเป็นนักโทษประหารข้อหากบฏ แท้จริงแล้วไม่ใช่การใส่ร้ายป้ายสี แต่เป็นเพราะสามีผู้นี้ของนางรับบทกบฏของจริง นี่เขาเอาสมองส่วนใดมาคิด!!

ตายแล้ว หลินอวี้เหม่ย หรือข้าควรขอหย่ากับเขาก่อนตอนนี้เลยดีหรือไม่ ก่อนที่จะต้องตายแบบไร้หัว

เซียวหลงเฉิงคลี่ยิ้ม เมื่อเห็นสีหน้าเหวอของภรรยาก็นึกรู้ใจ เขายื่นมือไปลูบเรือนผมนุ่มของหลินอวี้เหม่ยอย่างอ่อนโยน

"ทำหน้าเช่นนี้ อย่าบอกนะว่าเจ้าคิดจะขอหย่ากับข้าเพราะกลัวติดร่างแหไปด้วย"

คนถูกรู้ทันเงยหน้าขึ้นมองสบตาสามีอย่างท้อใจ

"หากข้าขอหย่ากับท่านพี่ตอนนี้ทันไหมเจ้าคะ" ใครบ้างไม่รักตัวกลัวตาย อยากโดนประหารหัวขาด ตายแบบไม่สมประกอบ

"เจ้ากล้าหรือ!" ชายหนุ่มถลึงตาใส่ แล้วกดเสียงเหี้ยมถาม

"..."