แม่ทัพหยางเจี้ยน ชายผู้มีนามขจรไกลในสนามรบได้ก้าวขึ้นมาเป็นดั่งตำนานที่ยากจะหาใครเทียบเทียม ความกล้าหาญและชาญฉลาดของเขาเป็นที่กล่าวขานกันไปทั่วทั้งแผ่นดิน ทุกการศึกที่เขานำทัพเขาล้วนกลับมาด้วยชัยชนะ

แต่ท่ามกลางเกียรติยศและชัยชนะที่ส่องประกายดั่งดาบคมกริบ มีเพียงไม่กี่คนที่รู้ถึงอีกด้านหนึ่งของแม่ทัพผู้นี้ ฉากหน้าที่แสดงออกถึงความสง่างามและเป็นผู้นำที่ไม่มีใครกล้าโต้แย้ง ถูกบดบังด้วยฉากหลังที่ดำมืด ความเย่อหยิ่งที่ก่อให้เกิดความหมกมุ่นในกามารมณ์และความหื่นกระหายที่ไม่อาจดับลง ชายผู้นี้เป็นดั่งอัคคีที่พร้อมจะเผาผลาญทุกอย่างรอบตัวเมื่ออยู่ในความมืด เขามิได้เพียงแค่กระหายในชัยชนะในสนามรบ หากแต่ยังแสวงหาความพึงพอใจในรสสัมผัสที่มิอาจเติมเต็ม หยางเจี้ยนในยามสงบ มิใช่ผู้ยิ่งใหญ่แห่งการศึก แต่กลับเป็นชายหนุ่มผู้หลงใหลในตัณหาและความปรารถนาที่มิอาจระงับ