เมื่อเธอดันข้ามเวลามาอยู่ในร่าง เมียวิปลาสของหญิงงามล่มเมือง

"หากได้เป็นเมียคนสวยปานฉะนี้ ต่อให้จักต้องแกล้งบ้าก็ยอมเจ้าค่ะ"

            “หล่อน...หล่อนวิปลาสไปแล้วดอกหรือ”

         น้ำเสียงของแม่หญิงแพรนวลด้วยความประหม่าจนหัวใจระส่ำแทบหลุดออกจากขั้วเสียให้ได้ ดวงหน้านวลเจือสีแดงเข้มร้อนฉ่าในที่มองแม่หญิงวิปลาสเบื้องหน้าที่พอจะรู้อยู่เต็มอกว่านางเป็นบ้า แต่ก็ไม่เคยบ้าขนาดที่จะทำเรื่องบัดสีบัดเถลิงกลางวันแสกๆ ได้ถึงขนาดนี้โดยไม่รู้สึกอายเลยสักนิด

         “แม่แพรนวลบอกว่าอิฉันเป็นบ้า อิฉันก็จักเป็นบ้าให้เห็นอย่างไรเล่าเจ้าคะ”

         สาวยุคห้าจีเอ่ยอย่างชอบอกชอบใจ ดวงตาเป็นประกายซุกซนอย่างคนได้แต้มต่อ ขณะที่คืบคลานเข้าหาคนที่นอนตัวแข็งทื่ออยู่บนเรือพายจนตัวเกร็ง ไม่รู้เป็นเพราะว่ากลัวว่าดิ้นแล้วเรือจะล่ม หรือเพราะว่าช็อกกับการรุกไล่ต้อนอย่างรวดเร็วของแม่หญิงตรงหน้ากันแน่

         “หละ หล่อน...คิดจักทำอันใด”

         “ทำอะไรบ้าๆ แบบที่ว่าแม่หญิงแพรนวลจะต้อง...ใจหวิว”

         เจ้าตัวเอ่ยออดอ้อมยิ่งใบหน้าขยับเข้าหาแม่หญิงแพรนวลจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อน หัวใจก็เตลิดจนแทบจะกู่ไม่กลับ คำพูดที่แปลกประหลาดสมกับเป็นแม่หญิงวิปลาส ใช้คำพูดก็แสนจะชอบกล แล้วก็ยังทำตัวชอบกลอย่างที่แม้แต่แม่หญิงส้มจีนเองก็ไม่เคยปฏิบัติกับเธอเช่นนี้

         “ประเดี๋ยวเถิด ประเดี๋ยวจักโดนเฆี่ยนโดนตี”

         “ตีที่ก้นอิฉันดีมั้ย เร้าใจดีหนาเจ้าคะ แม่หญิงเจ้าขา~”

สวัสดีค่ะ เราชื่อต้อมนะคะ

อัพนิยายที่ทวิตตลอดน้า ถ้าอยากรู้ว่าเรื่องไหนอัพตามเพจกับทวิตเลยจ้า

เพจอัพนิยาย https://www.facebook.com/matchytom

ทวิตอัพนิยาย @pipin_piny

ตามเม้ามอยตั่งต่างได้ที่ทวิตหลักน้า

ทวิตหลัก @matchanok_tom