“ของีบหน่อย”

“ง่วงก็ไปนอนดี ๆ”

“ฮื้อ... นี่ดีแล้ว”

“แม่คุณ ใจคอจะออฟผู้ชายมาเป็นหมอนไว้หนอนหนุนเฉย ๆ รึไง เสียของหมด”

เสียงบ่นงึมงำของไทม์ทำให้ฉันต้องฝืนปรือตาขึ้นมองค้อนคนใจคอคับแคบ แค่ขอยืมอกหนุนแค่นี้จะอะไรนักหนา

“ขี้งกไปได้”