หลังจากที่ ‘จ้าวเหิงเยว่’ สิ้นลมหายใจถึงได้รู้ว่าตัวเองนั้นคือนางร้ายตัวประกอบในนิยายเรื่องหนึ่ง เธอเป็นเพียงเงาของคนรักของพระเอกในนิยาย เพราะไฟแค้นก่อตัว เธอจึงคอยวางแผนทำร้ายคนอื่น สุดท้ายเหิงเยว่ก็พบกับจุดจบตายอย่างอนาถ

เมื่อได้ย้อนกลับมาช่วงเวลาที่เธออายุ 20 ปี ที่กำลังจะแต่งงานกับพระเอกในนิยาย เหิงเยว่แต่งตัวนั่งรอ ‘โจวเจียวมิ่ง’ มารับตัวไปอยู่ที่บ้านของเขา แต่เจียวมิ่งกลับปล่อยให้เธออยู่คนเดียวปลีกตัวไปดูแล ‘โง้วฟางหรง’ ที่กำลังนอนป่วยอยู่ที่โรงพยาบาล

แขกที่มาร่วมงานแต่งของเธอกับเจียวมิ่งนั้นเต็มบ้าน เธอจึงได้เดินไปบอกกับทุกคนว่าตนนั้นจะไม่แต่งงานกับเจียวมิ่ง ขอยกเลิกงานแต่งในครั้งนี้ จากนั้นเธอก็หันไปมองชายหนุ่มที่ชาวบ้านต่างก็เกลียดชัง

“หลิวหวังหยาง ถ้าคุณตกลงแต่งงานกับฉัน ฉันก็จะยอมแต่งงานกับคุณ”

.

.

ถูก ‘จ้าวเหิงเยว่’ ยกเลิกงานแต่งกลางคัน แล้วเขากับตระกูลโจว จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนกัน ‘โจวเจียวมิ่ง’ โกรธแค้นฝังใจ แต่ก็ไม่อาจทำอะไรได้ เขาได้แต่เก็บซ่อนความแค้นนั้นไว้ในใจ เขารู้อยู่แก่ใจว่าเหิงเยว่นั้นรักเขามากแค่ไหน บอกช้ายไปช้าย บอกขวาไปขวา บอกอะไรเธอก็จะฟังและทำตามที่เขาบอกหมด เจียวมิ่งเชื่อว่าอีกสองสามวันเหิงเยว่จะต้องมาคุกเข่าขอโทษและขอโอกาสจากการกระทำในครั้งนี้เป็นแน่

แต่...วันเวลาผ่านไป เหิงเยว่นอกจากจะไม่มาง้อเขาแล้ว เธอกลับแต่งงานกับอันธพาลที่ชาวบ้านต่างก็เกลียดขี้หน้าอย่าง ‘หลิวหวังหยาง’ แต่ละวันนั้นเหิงเยว่ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข สิ่งที่ทำให้เจียวมิ่งไม่อาจเข้าใจได้ ผู้ชายจน ๆ อย่างหวังหยางทำไมถึงประสบผลสำเร็จกลายเป็นชายที่ร่ำรวยที่สุดในจีนได้ล่ะ