เรื่องราวในชีวิตที่บางครั้งมันไม่ได้อยากให้เกิดหรือพบเจอ แต่มันจะมีเหตุชักจูงเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวชีวิตที่บางครั้งก็ยากจะบอกได้ว่าจะจบลงแบบใด ดังเรื่องราวของครอบครัวชาวบ้านธรรมดาทั่วไปที่ภายนอกนั้นก็ไม่น่าจะมีอะไรในสายตาของเพื่อนบ้าน แต่ลึกๆแล้วมันมีความลับซ่อนอยู่ที่ไม่สามารถให้ใครล่วงรู้ได้เป็นอันขาด เพราะเรื่องราวที่ซุกซ่อนไว้นั้นมันไม่ใช่วิถีชีวิตที่ชาวบ้านทั่วไปจะรับได้นั่นเอง

ครอบครัวหนึ่งในหมู่บ้านชนบทที่ใช้ชีวิตเป็นเกษตรกรทำไร่ทำนาเหมือนครับครัวอื่นๆ นายชุ่มและนางรุ่งสองผัวเมียในวัยหนุ่มสาวด้วยอายุเพียงยี่สิบกว่าๆมีอาชีพทำนาและทำสวนเกษตรเลี้ยงชีพ นายชุ่มนั้นเป็นคนขยันขันแข็งมีที่ทางทำกินจากพ่อแม่ที่ทิ้งไว้ให้สิบกว่าไร่ก่อนที่ทั้งสองจะเสียชีวิตไปด้วยสาเหตุจมน้ำตายในวันที่เกิดพายุฝนพัดแรงตอนไปหาปลากลางดึก กว่าจะเจอศพก็ตอนเช้าของอีกวันในตอนนั้นนายชุ่มอายุเพียง17ปีเท่านั้น แต่มันก็อาศัยว่าพ่อกับแม่นั้นสอนให้มันทำงานทุกอย่างภายในบ้านได้ด้วยตัวเอง งานนอกบ้านทำนาทำไร่มันก็ไม่เคยเกี่ยงตามพ่อแม่ไปนาช่วยดำนาเกี่ยวข้าวตั้งแต่เล็กๆ มันจึงสามารถอยู่ได้ด้วยตัวของมันเองและต้องใชัชีวิตอย่างเงียบเหงาตัวคนเดียวมาตลอดจนอายุได้ 20ปี ก็ต้องไปเป็นเกณฑ์ทหารและโชคดีจริงๆที่มันจับได้ใบแดงผลัดแรกมันจึงต้องฝากบ้านกับที่ทางของมันให้ "ลุงคำ" เพื่อนบ้านช่วยดูแลให้เกือบสองปีที่มันต้องไปเป็นทหาร ลุงคำนั้นเห็นนายชุ่มมาตั้งแต่เล็กๆที่มันยังวิ่งแก้ผ้าโดดน้ำตูมๆจนมันโตมาเรื่อยๆและถึงวันที่พ่อแม่มันตาย ลุงคำแกก็ช่วยเหลือจัดงานศพของพ่อกับแม่มันที่ตั้งไว้คู่กันในศาลาจนถึงเผาไปพร้อมกัน ชีวิตมันจึงไม่ได้โดดเดี่ยวซักเท่าไหร่หากจะคิดไปแล้วน้ะ หลายครั้งที่ลุงคำชวนให้นายชุ่มไปอยู่ที่บ้านของแกที่ปลูกอยู่ห่างกันไม่เกิน 50เมตร แต่นายชุ่มก็เลือกที่จะอยู่ด้วยตัวเองเรื่อยมาจนถึงวัยเกณฑ์ทหารที่มันต้องฝากบ้านไว้กับแก ช่วงที่มันไปเป็นทหารนี่แหละมันก็ได้ไปพบรักกับแม่ค้าหาบของขายอยู่หน้าค่ายทหาร ถึงหน้าตาของเธอจะดูธรรมดาไม่ได้ขี้เหร่แต่รูปร่างของเธอที่ซ่อนอยู่ภายใต้ชุดเก่าๆของเธอนั่นถ้าได้ปลอกเปลือกลอกคราบออกมาแล้วละก็ นมต้มที่อวบอัดและสะโพกที่ผาดผายประกอบความที่ผิวพรรณของเธอที่ถึงจะไม่ขาวมากแต่ก็ไม่ได้ดำนั้นมันช่างถูกใจนายชุ่มเหลือเกินเมื่อได้ตกร่องปล่องชิ้นกันครั้งแรกของวัยหนุ่มสาว และแน่นอนว่าสาวคนนั้นก็คือนางรุ่งนั่นเอง โดยพื้นเพครอบครัวของนางรุ่งนั้นเธออยู่อาศัยกับป้าแท้ๆของเธอตั้งแต่เล็กๆ เมื่อแม่ของเธอนั้นเกิดตั้งท้องขึ้นมาซึ่งนางรุ่งเองก็ไม่รู้ว่าพ่อของเธอนั้นเป็นใคร เมื่อเธอคลอดออกมาได้ไม่นานนักแม่ก็ฝากเธอไว้กับพี่สาวซึ่งก็คือป้าของเธอเพื่อจะไปหางานทำในเมืองใหญ่และจากนั้นก็หายตัวไปไม่ติดต่อมาอีกเลย ป้าของเธอซึ่งจำใจเลี้ยงดูเธอมาอย่างจำเป็นเหมือนโดนมัดมือชกก็ต้องเลี้ยงดูกันไปทั้งที่ป้าของเธอนั้นก็มีครอบครัวมีลูกอยู่แล้ว เธอจึงถูกใช้งานบ้านมาตั้งแต่เด็กๆไม่ค่อยได้เล่นซุกซนเหมือนเด็กทั่วไปนักหรอก จนโตเป็นสาวมาเสื้อผ้าของใช้ต่างๆป้าของนางรุ่งก็จะให้ใช้ของเก่าต่อจากลูกสาวของแกเสียเป็นส่วนใหญ่ แต่เธอก็อดทนสู้มาด้วยคิดว่าซักวันหนึ่งเธอคงได้มีครอบครัวที่ดีกับเค้าบ้าง จนได้มาเจอกับนายชุ่มที่ต้องมาเป็นทหารที่เธอจะหาบของไปขายประจำหน้าค่าย เมื่อได้พบกันทั้งสองก็พูดคุยกันด้วยไมตรีที่ดีจนเริ่มสนิทสนมกันและพูดคุยกันถึงครอบครัวของตัวเองให้กันฟัง นายชุ่มเองที่ตัวเองโด่ดเดี่ยวตั้งแต่พ่อแม่ตายไปและนางรุ่งที่ชีวิตนั้นลำบากมาตั้งแต่เล็กๆโดยไร้พ่อแม่ให้พึ่งพิง มันจึงเกิดความเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกันจนเกิดความรัก และตกลงปลงใจที่จะเป็นผัวเมียกันแอบคบกันมาซักพักจนนายชุ่มนั้นครบกำหนดปลดประจำการ นางรุ่งจึงสมัครใจที่จะหนีออกจากบ้านตามไปใช้ชีวิตอยู่กับนายชุ่มที่บ้านเกิดของเค้า เสื้อผ้าข้าวของของเธอไปหาเอาข้างหน้ามีติดตัวเพียงเอกสารประจำตัวของเธอเท่านั้น และนี่คือจุดเริ่มต้นของครอบครัวของนายชุ่มกับนางรุ่งสองผัวเมียที่มีชีวิตครอบครัวแสนจะธรรมดาทั่วไป แต่ที่มันไม่ธรรมดาก็คือเรื่องราวที่กำลังจะเกิดขึ้นนับจากนี้ต่างหากล่ะ