เสียงปลดกุญแจแกร็กเบาๆ ไม่ได้ทำให้รุ้งพราวตื่น เมฆินเปิดประตูเข้าห้อง ถอดเสื้อนอกโยนไปบนเตียง จากนั้นก็ทิ้งตัวโครมลงบนเตียงหวังจะนอนให้สบาย ทว่า...

"ว้าย!!!" เสียงหญิงสาวร้องขึ้นมา เธอกระโดดลงจากเตียงไปยืนอยู่บนพื้น

ส่วนเจ้าของห้องเมื่อรู้ตัวว่าลงไปทับอะไรเข้าก็รีบกระโดดไปเปิดไฟ

"อีผีพราย" เมฆินยืนชี้หน้าหญิงสาว "ใครสั่งใครสอนให้มึงมานอนแก้ผ้าในห้องผู้ชายวะ"

"นี่มันห้องหนู" รุ้งพรายเถียง

"นี่มันห้องกู" เขาสวนทันควัน

"ลุงยกให้หนูแล้ว เมื่อตอนเย็นหนูขอลุง แล้วลุงก็ตอบว่า เออๆ เชิญตามสบาย แบบนี้"

เมฆินพยายามคิด เออ เขาพูดไปแบบนั้นจริงๆ แต่ก็ไม่ได้เตรียมใจมาก่อนว่าเธอจะกล้านุ่งบิกินี่นอนหลับบนเตียงของเขา

อากาศมันร้อน ที่นี่ไม่มีเครื่องปรับอากาศ มีเพียงพัดลมเท่านั้นที่ดูจะใหม่กว่าของทุกอย่างในบ้าน เมฆินปล่อยตัวเองให้อยู่กับธรรมชาติ สายลม แสงแดด และเกลียวคลื่น หลายปีแล้วที่เขาละทิ้งทุกอย่างแล้วขึ้นมาอยู่บนเกาะ

"แล้วมึงจะยืนหน้าด้านแก้ผ้าอยู่ทำไม ไปแต่งตัวให้มันดีๆ สิวะ"

"แล้วลุงจะยืนดูอยู่ทำไม ออกไปสิ" รุ้งพรายพึ่งรู้ตัวว่าควรปกปิดของสงวนจากสายตาเขา

เมฆินหัวเราะหึ เขาหันหลังเดินออกจากห้อง

"แม่ง นึกว่าอยากดูนักเหรอวะ สวยตายห่า"

ด้วยน้ำเสียงและท่าทางแบบนั้น รุ้งพรายเลยวิ่งไปยืนดักหน้าเขาก่อนเงยขึ้นสบตาแดงหรี่ปรือของคนเมา

"ไม่สวยตรงไหน แหกตาดูใหม่ให้มันดีๆ"

เมฆินหลุบตาลงต่ำ ไม่อยากจะมอง ทว่าพอก้มลงกลับเจอสองเต้าล้นบรา เขารีบหลับตาลงทันที

"หลับตาทำไม ดูดิวะ มีตรงไหนไม่สวย" มือเล็กดันอกชายหนุ่มให้ถอยเข้าห้อง สร้างระยะห่างให้พอดีกับการมองเรือนร่างได้เต็มตัว

"ถ้ามึงไม่หยุดกูจะจับมึงทำเมียเดี๋ยวนี้"

"คิดว่ากลัวเหรอ จะทำไม ...ไม่กล้าดิ"

"กูให้โอกาสอีกครั้งนึง"

"กล้าก็เอาดิ โถ่ ปากดี"

แค่นั้นแหละร่างบางก็ลอยหวือไปนอนแปะบนเตียง เมฆินตามไปคร่อมทับทันที สองมือเล็กถูกรวบไว้เหนือหัว ส่วนทั้งตัวก็ถูกเขาทาบทับไว้

"เฮ้ยลุง จะทำอะไร"

"เอามึงทำเมียไง ท้ากูไม่ใช่เหรอ" ว่าแล้วก้มลงประกบปากจูบรุนแรง