*****เรื่องนี้ไรท์แต่งไว้หน้าแอคเคาท์เดิม แต่ไม่จบ 55+ *****

*****เพื่ออรรถรส ก่อนอ่านตอนต่อไปแนะนำให้กลับไปอ่านตอนก่อนหน้าซ้ำอีกรอบ*****

*****สัญญาว่าจะแต่งให้จบ หุหุ*****

เรื่องย่อ...

"ทะไมพี่ถึงต้องหนีด้วยล่ะครับ" ผมร้อนรนกับอากัปกิริยาของคนตรงหน้า ข้าวหอม พี่สาวฝาแฝดของผมกำลังโกยทุกอย่างที่อยู่ในลิ้นชักหัวเตียงลงกระเป๋าแบรนด์เนมยี่ห้อแพงอย่างไร้การทะนุถนอม ข้างกายเธอมีกระเป๋าใบใหญ่ที่อัดแน่นไปด้วยเสื้อผ้าราคาแพงจนคับแน่นแทบปริแตกอีกสองใบ

"อย่าถามมากน่าข้าวฟ่าง ถ้าไม่ช่วยก็ไปดูหลาน แล้วเลิกเซ้าซี้ฉันซะที คนยิ่งรีบๆอยู่" พี่สาวผมตวาดเสียงดังลั่น จากนั้นไม่กี่วินาทีเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น เป็นคุณแม่ที่เปิดเข้ามา...

++++++++++++++++

.

.

"ข้าวหอม!! เธอกล้าดียังไง ถึงได้ขโมยลูกมาจากฉัน" แรงบีบจากมือแกร่งที่สอดเข้าใต้ท้องแขนแล้วเหวี่ยงผมลงกับพื้น ทำเอาก้นจ้ำเบ้าลงอย่างแรง โชคยังดีที่ผมไม่ยอมปล่อยมือจากการกอดรัดเด็กน้อยในอ้อมอก ซึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นสร้างความตกใจให้ผมเป็นอย่างมาก

"นังแพศยา วันนี้ฉันจะไม่มีวันปล่อยเธอไปอีกเป็นหนที่สอง" ผู้ชายตรงหน้าที่กำลังชี้นิ้วด่าผม เขาดูไม่ออกหรือไง ว่าผมไม่ใช่พี่สาวฝาแฝด...

++++++++++++++++

.

.

"ฮึก ปะ-ปล่อยผมไปเถอะนะ ผมไม่เคยทำอะไรให้คุณ ได้โปรด..."

"นายอาจจะไม่เคย แต่พี่สาวร่านๆของนาย มันทำกับฉันไว้เจ็บแสบเหลือเกิน"

ผมบิดเร้ากายร้อนไปมา สองแขนถูกตรึงกับเสาเตียงพร้อมร่างกายเปลือยเปล่าหลังจากลืมตาตื่นขึ้นในยามค่ำ...

.

.