ฉันมี่ สาวน้อย เอ่อ ไม่น้อยแล้วสินะอายุยี่สิบเจ็ดปีแล้วจ้า ได้ย้อนเวลาทะลุมิติมาอยู่ในจีน ช่วงยุคปฏิวัติที่เขาอิตๆกันในนิยายออนไลน์ในมือถือ อย่างงงๆ เอ่อ ไม่สิ! เอาใหม่ๆ คือว่า…

(เช็ดน้ำตาแปร๊บ) คือว่าฉันนั้นได้ย้อนเวลามาในช่วงก่อนยุคปฏิวัติของจีนเสียอีก (คืออะไรก๊าน?!)และถึงจะโชคดีมีช่องมิติตัวขายของนิยายย้อนยุคติดมาด้วย แต่ไม่มีอะไรติดตัวมาเลย คืองงมากแม่! มาแบบจนแสนจนของจริง แล้วฉันจะพาชีวิตไปรอดไหมเล่า ท่านผู้โช้มมมมม

แล้วซวยต่อที่สองก็คือฉันได้มาอยู่ในร่างของเด็กหญิงอายุเพียง9ปีในนิยายเรื่องหนึ่งที่ฉันได้เป็นของแถมในกองหนังสือที่กองขายในตลาดคลองถมที่ฉันเดินประจำ

แต่นิยายเล่มนี้นั้นดันมีเนื้อหาขาดหายไปหลังจากที่อ่านไปจนน่าจะจบแล้ว ไหมนะ?นิยายมันกี่ตอนกันนะ เลยไม่รู้เรื่องตอนจบเลย เสียดายจริงๆ

แต่ที่ว่าซวยที่สุดก็คือฉันได้มาอยู่ในร่างของนางร้ายตัวประกอบ ที่มีจุดจบอันน่าสมเพช ตายห่าไปก่อนใครนะสิ แล้วยังดึงเอาน้องชายที่เป็นตัวร้ายอีกตัวตายไปด้วยอย่างน่าสงสาร

นางร้ายอะไร พ่อก็หาย ยายก็ตาย แม่ก็ตาย

แล้วตัวเองก็ตาย น้องชายก็ยังมาตายอีก เพราะ…

เพราะฝีมือพระเอกผู้คลั่งรักของนางเอกแสนสวยของเรื่อง เฮ้อ ฉันจะพลิกชะตาหนีเนื้อเรื่องแล้วใช้ชีวิตในฝันแบบปลาเค็มที่นอนสโลไลฟ์ไปวันๆได้ไหมละเนี่ย

แล้วฉันจะช่วยแก้ไขชะตาชีวิตที่น่าสงสารของคนครอบครัวนี้ได้หรือไม่

และฉันจะเอาตัวเองออกมาให้ไกลจากพระเอกนางเอกของเรื่องที่เป็นอภิมหาหายนะของชีวิตพ้นไหม

ยังต้องมาเสี่ยงกันวันต่อวันอีก! น่ากลัวชะมัด

แต่เอ๊ะ ทำไมตัวละครครบ เนื้อหาได้ แต่ช่วงเวลามันเปลี่ยนไปละเนี่ยนี่มันไม่ใช่นิยายยุค70แล้วนะ นี่มันยุค50 60 แล้ว!

แล้ว พระเอกของเรื่อง ทำไมถึงเอาแต่มาตามช่วยเหลือเอาใจฉันด้วยล่ะ

ฉันว่าเนื้อเรื่องในนิยายมันแปลกๆเกินไปแล้วนะ

โอ้ย!สับสน ไหนจะนิยายต้นฉบับ นิยายที่ยัยนางเอก(ตัวจริง?)ทะลุมิติมา ไหนจะพระเอกที่มีท่าทางแปลกนี่อีก

แต่นางเอกอะไร ร้ายจังวะ! น่าเขวี้ยงด้วยเปลือกทุเรียนจริงๆพับผ่าสิ!สตอเบอร์รี่เหลือเกิน

ว่าแล้วก็หนาวจังเลย ฉันไม่ชอบอากาศหนาวๆอย่างนี้เลย จริงๆ!

โอ้ย หนาวๆๆๆๆ