* เป็นนิยายภาคต่อจาก ฉกาของทัพทองนะคะ* เรื่องนี้ไรท์ลงให้อ่านฟรี

เซ็ตพระเอกคลั่งรัก จะมี 4 เรื่องให้อ่านกันแบบจุใจ

เริ่มจากเรื่องแรก – ฉกาของทัพทอง ทัพทอง + ฉกา  (มี ebook แล้ว)

เรื่องที่สอง (เปิดให้อ่านฟรี) – หอมกลิ่นรำเพย ทองก้อน + รำเพย (มี ebook แล้ว)

เรื่องที่สาม – มะเฟืองรสหวาน ดง + มะเฟือง

เรื่องสุดท้าย – มะยมอมเปรี้ยว ฤทธิ์ + มะยม

เปิดให้โหลดฟรี (ebookมีให้โหลดแล้วที่ meb)

นิยายภาคต่อ ฉกาของทัพทอง

---------------------------------------

คำโปรย...

“เอ...พี่ทองก้อนไม่อยู่บ้านหรอกหรือ?...”

คนตั้งใจเอาของฝากมาให้ชะเง้อคอมองหาด้วยความรู้สึกผิดหวัง พอไม่เจอก็คิดจะเดินกลับเรือน เอาไว้ค่อยมาหาใหม่ พอดีตาสุขเดินสวนลงเรือนมาตะโกนใช้ให้รำเพยไปเก็บสายบัวมาแกงกินกับเนื้อแดดเดียว

รำเพยรับปากแล้วรีบเอาถุงของฝากขึ้นมาเก็บไว้ในห้อง คว้ากระจาดใส่สายบัวมาเหน็บไว้ที่เอวแล้วมุ่งหน้าเดินมายังบึงบัว

“อะ...นั่นมันพี่ทองก้อนนี่นา...”

รำเพยฉีกปากยิ้มกว้าง นัยน์ตาหวานหยดยามเพ่งมองแผ่นหลังกว้างของชายที่ตัวเองหลงรัก มีอันหยุดหุบยิ้มลงฉับก่อนร่างงามจะรีบผลุบหายกระโจนลงข้างทาง แล้วซ่อนตัวอยู่ข้างหลังต้นมะขามชนิดเฉียดฉิว ก่อนจะยกมือขึ้นลูบหน้าอก

“ตกใจหมดเลยคนบ้า...” จู่ๆพี่ทองก้อนดันส่งเสียงตะโกนเรียกชื่อใครสักคนดังลั่น รำเพยเลยตกใจไม่ตั้งใจจะหลบตั้งแต่แรกสักหน่อย

“ทางนี้...สายบัว”

ทองก้อนกวักมือเรียกสาวงาม เจ้าตัวมีชื่อว่าสายบัวเป็นหญิงสาวที่เพิ่งเดินทางมาขอพึ่งใบบุญกับนายบ้านสามโคก ความสาวแล้วก็สวยหยดย้อยทำให้นายบ้านต้องรีบโยนสาวเจ้ามาให้ไอ้น้องชายตัวดี อย่างน้อยๆไอ้ทองก้อนก็ยังเป็นหนุ่มโสด คงไร้ปัญหาเรื่องหึงหวงจากเมียสาวอย่างเขา

รำเพยหันขวับมองตามมือที่กำลังกวักเรียกยิกๆ เธอจึงเห็นหญิงสาวหน้าตาผิวพรรณผุดผาดขาวเป็นยองใย หน้าตาก็สะสวยราวกับนางฟ้านางสวรรค์ อีนังคนนั้นกำลังเดินหิ้วตะกร้าที่บรรจุสายบัวเอาไว้หลายสาย เดินยิ้มหน้าบานส่งมาให้พี่ทองก้อนจนรำเพยใจคอร้อนรุ่ม

อะ!แล้วอีนังคนสวยคนนี้มันเป็นใคร? ไยจึงมารู้จักพี่ทองก้อนของเธอด้วย? ดูสิต่างคนต่างส่งสายตาซะหวานหยด อกรำเพยชักจะร้อนวูบวาบ...

“พี่ทองก้อน...” สายบัวเรียกชื่อชายหนุ่มผู้มีจิตใจดี แบ่งปันที่อยู่ให้เธอได้เข้าพักอาศัย ทุกอย่างกำลังดำเนินไปตามแผนการ ถ้าเธอตกเป็นเมียของเขาหรือไม่ก็ของนายบ้านทัพทอง เชื่อว่าชายสองคนนี้จะต้องจัดการไอ้บัวผันได้อย่างแน่นอน

“พี่มาทำอะไรที่นี่หรือจ๊ะนั่น?...หรือว่าจะมาตามฉัน...ฉันไม่เดินหลงทางไหนหรอกจ้ะ เพราะเคยมาที่บึงบัวกับน้องฉกาแล้วหนหนึ่ง”

“เปล่าๆ พี่ไม่ได้มาตามสายบัวหรอกนะ พี่จะมาจับปลา จะได้เอาไปเผากินกับแกงสายบัวเย็นนี้ไง...”

ทองก้อนโบกไม้โบกมือพร้อมสาวเท้าเดินมาหาสาวสวย บอกจุดประสงค์ที่มาบึงบัว สายบัวส่งยิ้มสว่างจ้า ทำเอาหัวอกชายหนุ่มอุ่นวาบเพราะเกิดหลงรักสาวเจ้าทันทีที่เห็นหน้า ถือเป็นโชคดีของตัวมันเองที่นายบ้านนึกถึงมันก่อนจะนึกถึงไอ้มิ่งแก้ว รายนั้นพอรู้เรื่องนี้เข้า ถึงกับโวยวายเสียงลั่นหาว่านายบ้านลำเอียง...ตัวเองก็โสดเหมือนกัน ไยจึงไม่ยกสายบัวให้มาพักที่บ้านของตัวเองบ้างเล่า

“ถ้าอย่างนั้นสายบัวจะรอกลับพร้อมกับพี่ทองก้อนแล้วกันนะจ๊ะ”

“เอาสิ...เอาตะกร้ามาพี่จะถือให้เอง”

“ขอบใจจ้ะ...”

สองหนุ่มสาวเดินคลอเคลียกันไปยังบึงกว้าง โดยมีสายตาสงสัยของรำเพยมองตามตาปรอย

อะไรยังไง? รำเพยไม่อยู่แค่เพียงไม่กี่อาทิตย์ อย่าบอกนะว่าพี่ทองก้อนดอดไปผูกข้อมือกับอีสาวบ้านอื่น...

แล้วถ้าหากเป็นเรื่องจริง รำเพยจะทำอย่างไรเล่า? รำเพยต้องอกหักอย่างนั้นน่ะหรือ?...

รำเพยมองตามคนทั้งคู่ดวงตาไม่กะพริบ กระบอกตาร้อนผ่าวแล้วน้ำตาหลายเม็ดก็พากันไหลรินออกมาเป็นสาย โพรงอกข้างซ้ายเต้นระรัว ทำไมมันเจ็บหน่วงพิกลก็ไม่รู้

ฮือ ฮือ

--------------------------------------------------------

ฉกาของทัพทอง (set พระเอกคลั่งรัก)

ebook มีให้โหลดซื้อแล้วที่ meb

คำโปรย...

ป่านนี้นายบ้านทัพมิหลงลืมเด็กสาวอย่างเธอไปแล้วหรือไร คิดแล้วหัวใจเด็กสาวก็ปวดหนึบ เมื่อคืนเธอจึงนอนร้องไห้เป็นวักเป็นเวร

สาวน้อยฉกาลุกขึ้นมาหุงหาอาหารตระเตรียมไว้รอเจ้าบ้านกลับมาร่วมรับประทานดั่งเช่นทุกครั้ง...เธอแอบหวังว่าเขาจะกลับมา

ความคิดทำให้ฉกาเศร้าใจ ขอบตาบวมร้อนผ่าวแล้วน้ำตาหลายหยดจึงพรั่งพรูลงมาอาบทั้งสองข้างแก้ม

เธอจึงรีบเอ็ดตัวเองเสียงข่มให้เลิกร้องไห้ซะที ต่อให้เธอร้องจนตายนายพรานก็ไม่กลับมาเห็นใจหรอก ...

เอ็งจะร้องไห้ไปไยนังฉกา ในเมื่อเอ็งกับนายพรานทัพทองไม่ได้มีฐานะเป็นผัวเมียกันสักหน่อย เขาจะไปนอนกับอีสาวบ้านไหมมันก็เป็นสิทธิ์ของเขา เอ็งมันก็แค่เด็กสาวที่เขาเสียเงินซื้อตัวเอ็งมาจากน้าอุไร

เอ็ดตัวเองแล้วจึงยกมือปาดน้ำตาทิ้ง ก้มหน้าก้มตาปรุงอาหารบนเตา

ครั้นพอทำอาหารจนเต็มสำรับเหงื่อไคลก็ท่วมตัว ฉกาจึงกลับเข้าห้องผลัดเปลี่ยนเสื้อคอกระเช้าออกนุ่งเป็นกระโจมอกเดินลงเรือนมายังตุ่มน้ำ โดยรอบๆตุ้มน้ำนั้นถูกขัดไว้ด้วยไม้ไผ่อย่างแน่นหนา

นายพรานลงมือสร้างเอาไว้ตอนเธอมาอยู่ที่นี่จะได้กันสายตาจากพวกถ้ำมอง

เสียงราดน้ำโครมๆเรียกให้ฝีเท้าหนักของนายบ้านสามโคกมีอันต้องเปลี่ยนทิศทางเดิน เรือนกายเขาร้อนรุ่มเดือดดาล ตอนนี้อารมณ์นายบ้านสามโคกยังขุ่นมัว ทัพทองยังนึกเจ็บใจที่ตัวเองถูกลูกบ้านวางยาไม่หาย

-----------------------------------------------------------

"ว้าย!" ฉกาตกใจร้องวี้ดว้าย ดิ้นรนขัดขืนตามสัญชาตญาณ ก่อนดวงตาเบิกโพลงจะค่อยๆปรับกลับมาเหมือนเดิม เธอจำทั้งกลิ่นกายแล้วก็เรือนร่างกำยำสูงใหญ่นี้ได้ขึ้นใจ เขาจะเป็นใครไปได้อีกถ้าไม่ใช่...

"นายพรานกลับมาแล้วหรือจ๊ะ..."

เพียงแค่เขากลับมา ฉกาก็เปิดปากยิ้มกว้างสุดแสนดีใจ

นายพรานของมันกลับมาจากเรือนนังส้มแป้นสักที แต่ไม่รู้คืนนี้นายบ้านยังติดใจจะเรียกส้มแป้นมารับใช้ยังเรือนหรือไม่

สาวน้อยฉกาหวั่นวิตก

-----------------------------------------------------------