“พี่ปลัดทำของหวานหกเหรอคะ” ธิดามองน้ำสีขาวคล้ายกะทิที่เลอะอยู่บนเก้าอี้สีน้ำตาลแล้วขมวดคิ้ว คนอะไร...โตแล้วยังกินหกเลอะเทอะเป็นเด็กไปได้

“เอ่อ...ครับ” เจ้าของน้ำกะทิใจหายวาบ เขารีบไปหน่อยเลยลืมเช็ด

“ของหวานเจ้าไหนคะ น้ำกะทิน่ากินจัง” ธิดาถาม พลางใช้ปลายนิ้วชี้ป้ายสิ่งที่เธอคิดว่าเป็นกะทิขึ้นมาดม

ปลัดรวินเสียวท้องน้อยแปล๊บ นี่ยัยเด็กธิดาไม่รู้จักน้ำกะทิคนจริง ๆ เหรอวะ