......เมื่อโลกเหวี่ยงชายหนุ่มทั้ง 2  ผู้มีความแตกต่างกันอย่างสุดขั้ว  ให้จำเป็นต้องมาพานพบ บรรจบกันเขาจะสามารถเปลี่ยนความแตกต่างนั้น ให้กลายมาเป็นความสอดคล้อง ลงตัวได้อย่างไร....

"คุณไม่ชอบผมอย่างนั้นเหรอ" เงือกหนุ่มนั่งหย่อนหางสีฟ้าคราม ส่วนปลายออกแบบมาเป็นลวดลายคล้ายขนนกสีทอง ยามเมื่อมันตกต้องกระทบแสงระยับจากพระอาทิตย์อันเจิดจ้า ก่อเกิดเป็นประกายสีทองสว่างไสวระยิบระยับสะกดตา ยากเกินกว่าหันไปเหลียวมองสิ่งอื่น

"ฉันเกลียดทะเล"

"แต่ผมรักทะเล" 

"ทะเล...ทำลายครอบครัวของฉัน"

"แต่สำหรับผม  ท้องทะเลคือบ้าน"

"ผมหนาว"

"หนาวแล้วทำไม ไม่ห่มผ้า"

"ผมเหนื่อยมาก...ไม่มีแรงดึงผ้าห่มเลย"

"ว่ายน้ำในตู้ได้ตั้ง 2 ชั่วโมง วิ่งบนลู่อีกตั้ง 20 กิโล แต่ไม่มีแรงลุกไปดึงผ้าห่มมาคลุมตัวเนี่ยนะ.."

"คุณนาวีช่วยให้ความอบอุ่นผมหน่อยสิครับ"

🤭 เรื่องนี้แยกไม่ออกค่ะว่า ระหว่างพระเอก-นายเอก ใครอ้อน ใครอ่อย อ่านไปต้องตรวจน้ำตาลไป เบาหวานจะขึ้นตาเอา

สายสุขนิยม พระเอกอบอุ่นเวอร์ นายเอกขี้อ้อน ขี้อ่อย เรียนเชิญจ้า....

*** ร่วมสัมผัสความรักอันนุ่มนวลอ่อนหวาน ภายใต้ความแตกต่างของชาติพันธุ์...ใน โอเมก้า โอเชี่ยน