พายัพกับเขมิกาไม่ได้เป็นแค่ 'เจ้านาย' กับ 'เลขา' เพียงเท่านั้น หากแต่เขาและเธอยังอยู่ในสถานะ 'คู่ขา' แบบลับ ๆ ของกันและกันภายใต้ข้อตกว่า

'ห้ามรัก ห้ามผูกมัด และห้ามไปมีความสัมพันธ์กับคนอื่นระหว่างที่ยังเป็นคู่ขาของกันและกัน ไม่อย่างนั้นเธอกับเขาต้องจบกัน'

**********

"สารเลว! คุณมันสารเลว! ไม่สิ โคตรของโคตรของโคตรสารเลวเลย!" เพราะทำอะไรเขาไม่ได้เขมิกาเลยตะคอกด่าใส่หน้าพายัพด้วยความเดือดดาลจนสุดเสียง

"เออ! ผมมันเลว! แต่ก็ไอ้สารเลว ๆ อย่างผมนี่ไม่ใช่เหรอที่เป็นผัวคุณ!"

"หึ! ผัวงั้นเหรอ แค่เอากับฉันก็นับว่าเป็นผัวแล้วเหรอ ถ้างั้นก่อนจะมาเจอคุณฉันก็คงมีผัวมาหลายคนแล้วสิ!" เขมิกาแค่นหัวเราะทั้งที่ในใจเธอมันเจ็บเหมือนหัวใจถูกทุบด้วยค้อนจนมันแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ และน้ำตาของเธอก็ยังไม่แห้งเหือดไปเลยด้วยซ้ำ

"ก่อนหน้านั้นช่างแม่งมันเถอะ! แต่คืนนี้ผมคนเดียวเท่านั้นที่จะเป็นผัวคุณ!"

ปึก!

"อ๊ะ!" จบประโยคนั้นพายัพก็กระแทกลำเอ็นที่ยังเสียบคาร่องของเธอเอาไว้เข้ามาเน้น ๆ จนเขมิกาครางเสียงหลง

"ไหนบอกว่าไม่ได้รักฉันไง! แล้วทำไมตอนนี้มาบอกว่าเป็นผัวฉันล่ะ!" คราวนี้ใบหน้าหวานจ้องเขาอย่างเย่อหยิ่งเหมือนไม่ได้รู้สึกอะไรกับการกระทำของเขาเลย

"เป็นผัวได้แต่ไม่ได้รักไง อีกอย่างผมเป็นผัวคุณ ได้แต่คนร่าน ๆ อย่างคุณเป็นเมียผมไม่ได้หรอก เพราะผมไม่มีวันที่จะเอาคนอย่างคุณมาทำเมีย!"

**********

เรื่องนี้ไม่มีดราม่านะคะ ช่วงแรก ๆ ที่พระเอกไม่รู้ใจตัวเองนางก็เลยอาจจะสารเลวหน่อย ๆ แต่พอนางรู้ใจตัวเองเท่านั้นละ! โฮ่ง ๆ ๆ 555

หวังว่าคุณนักอ่านจะชอบกันนะคะ🥰🥰🥰