หลินตง ไดถือกําเนิดขึ้น เขามาพรอมกับความหวังและความฝนของครอบครัว แต... เขาคงเปนเพียงเด็กชายธรรมดาๆคนหนึ่งที่ไมสามารถสานฝนและแกแคนใหกับบิดาและทานปูได... หากไมมีเจาสิ่งนั้น หินลึกลับที่เขาพบโดยบังเอิญ!

“อูยยย...”

หลังจากที่หลินตงรวบรวมพละกําลังที่มีทั้งหมดยกเปลือกตาที่หนักอึ้งขึ้น เขาก็เห็น

หองขนาดเล็กหองหนึ่ง บรรยากาศที่คุนเคยทําใหตองกะพริบตาดวยความสับสน เด็ก

หนุมไมเขาใจไดวาทําไมตนถึงมาอยูที่นี่ จากนั้นไมนานก็เริ่มปะติดปะตอเรื่องราวได เปน

อยางที่คิดไว เขาเห็นรางของชายหญิงคูหนึ่งนั่งอยูบนเกาอี้ในหอง

“ทานพอ ทานแม...”

ทันทีที่หลินตงเหลือบไปเห็นทั้งคู เขาก็รูสึกโลงใจและไมสามารถกลั้นน้ําตาเอาไวได

“ตงเออ... ฟนแลวหรือลูก”

เมื่อไดยินเสียงรองไหของบุตรชาย หญิงตรงหนาก็รีบหันกลับมามอง ในที่สุดหลินตง

ก็ลืมตาขึ้นเสียที ใบหนาของนางฉายแววโลงอก การแตงกายที่เรียบงาย อายุอยูในวัย

ประมาณสามสิบป ใบหนางดงามฉายความมีเมตตา ดูแลวเดาไดไมยากวาเปนหญิงที่ใจดี

คนหนึ่ง

นางคือมารดาของหลินตง... หลิ่วเหยียน

“ไรฝมือแลวยังคิดจะไปประลองกับผูอื่น เจามันหาเรื่องใสตัวชัดๆ”

ผูที่นั่งถัดมาคือชายวัยกลางคนอายุราวสามสิบถึงสี่สิบป เขามีรางกายคอนขาง

ออนแอ ในยามนี้คิ้วของเขาขมวดดวยความกังวลใจ ทาทางเหมือนไดรับบาดเจ็บจาก

การถูกจูโจมที่รุนแรงมานาน สีหนาที่ซีดเซียวบงบอกถึงความวิตกกังวลอยางเห็นไดชัด เขาคือบิดาของหลินตง... หลินเซียว