>>> หากท่านจะ(ไม่)รัก ก็ไม่เป็นไร <<<

โดย กุ้ยฉิน

นิยายรักจีนโบราณ

แนวอ่านได้เรื่อยๆ ไม่หวือหวา

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เซียวอวี้หรือลี่อ๋อง

เพราะถูกคนในวังหลวงละเลยมานานจึงทำให้มีนิสัยเฉยชา

จินเหยา

หญิงสาวแสนธรรมดาที่เหมาะสมกับลี่อ๋องในสายตาคนอื่น

>>> ตัวอย่าง <<<

“น้องสะใภ้ผู้นี้กิริยามารยาเรียบร้อย สมกับเป็นบุตรสาวอาจารย์จินทีเดียว”

“พี่ใหญ่รู้จักกับอาจารย์จินหรือ” เซียวอวี้เอ่ยถามไปเช่นนั้นเอง เขารู้ดีว่าพี่ใหญ่พยายามจะดึงเขาเข้าร่วมฝ่ายตนด้วย จึงพยายามทำดีไปมาหาสู่กันและกันเช่นนี้

“เขาเป็นคนครำครึหัวแข็งอยู่สักหน่อย แต่นับว่ามีชื่อเสียงในสำนักศึกษาไม่น้อย น้องสะใภ้เองก็โดดเด่นมากไม่ใช่หรือ”

เซียวอวี้ไม่ได้ตอบสู่อ๋อง เขาแค่ทอดตามองผ่านสวนเบญจมาศไปยังร่างระหงในชุดสีม่วงอมชมพู นางกำลังสนทนาอยู่กับเหล่าคุณหนูทั้งหลายด้วยท่าทางเป็นธรรมชาติไม่ได้แสร้งปั้นหน้าหรือวางท่าสูงศักดิ์แต่อย่างใด

แต่แล้วเซียวอวี้ก็ต้องชะงัก เขาเห็นหญิงสาวนางหนึ่งในชุดสีใบบัวแบบเรียบง่าย มีแค่ดอกไม้ประดับศีรษะแค่ดอกเดียว ใบหน้างดงามนวลเนียนแต้มด้วยชาดเล็กน้อย เหนือสิ่งอื่นใดคือนางยืนอยู่เพียงลำพังภายใต้แสงแดด สายลมและดอกไม้ ช่างงดงามตรึงตาและชวนมองอย่างหาตัวจับยาก

เซียวอวี้ไม่เคยลืมใบหน้านี้ ทุกวันคืนยังเฝ้าคิดถึง แต่ด้วยสถานะของเขาและนางทำให้ไม่อาจทำอะไรได้ดั่งใจ จึงไม่ได้พบกันมาปีหนึ่งแล้ว

ไม่รู้ว่าเขามองนางอยู่นานแค่ไหน ตอนนี้นางกำลังเดินกลับเข้าไปที่ศาลารับรองฝ่ายสตรี เซียวอวี้ลุกขึ้นพรวด “พี่ใหญ่ ข้าขอตัวไปทำธุระสักครู่”

“อือ” สู่อ๋องอมยิ้มมองตามแผ่นหลังเซียวอวี้ไป เขายกชาขึ้นจิบและสบตากับจิ้นอ๋อง “ช่วยให้เขาสมหวัง วันหน้าเขาต้องขอบคุณข้า”

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เอาเรื่องนี้มาส่งก่อนนะคะ

จะอัปเรื่อยๆ จนจบ (เว้นตอนพิเศษไว้ในรูปเล่มฉบับอีบุ๊ก)เหมือนเดิมน้า

ฝากติดตามด้วยค่ะ

กุ้ยฉิน