"ธรรมชาติของนิยาย เป็นเพียงแค่เรื่องที่แต่งขึ้นเท่านั้น ตัวละครและบทบาททั้งหมดเกิดจากจินตนาการของนักเขียน ไม่สนับสนุนให้เลียนแบบพฤติกรรมของตัวละครในนิยาย!"

คำเตือน!!นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหา 18+

บอสครับผมเป็นมิจ...

‘คิดถึงโซ่จังเลย อยากเห็นหน้าชะมัด’

มุมปากกระตุกยิ้มเมื่อสัมผัสได้ว่าเหยื่อกำลังติดกับเข้าแล้ว

ผมเดินไปยังตู้เสื้อผ้า เปิดมันออกแล้วหยิบของบางอย่างออกมา มันคือ วิกผม...

ลิปสติกสีหวานถูกทาลงริมฝีปากบาง ๆ ลงแป้งอีกหน่อยก่อนจะสวมวิกผมสีดำตรงยาว หยิบมือถือขึ้นมาเลือกฟิลเตอร์สีละมุนกดถ่ายสักสอง สามรูปและเลือกรูปที่ดูเนียนที่สุดส่งไป

*ส่งรูป*

‘คิดถึงเหมือนกัน เจอกันในเกมตอนเย็นนะคะ’

ผมชื่อโซ่ ผมตกงานเพราะมีเรื่องกับหัวหน้า เอาจริงผมไม่ผิดนะ ผมแค่บังเอิญตีหัวเขาแตกเย็บสิบเข็มเองก็เท่านั้น ก็ทำยังไงได้ก็ผมมันเลือดร้อนนี่

ชีวิตต้องกินต้องใช้ ผมจึงเลือกทางเดินผิดๆ ด้วยการทำตัวเป็นมิจ...เออ มิจฉาชีพนั่นแหละ