หากบอกว่าการไม่ยอมเปิดใจรักใครแบบจริงจังนั้นเป็นเรื่องที่ บัวกัลยา ทำมันเอง บัวกัลยาก็ไม่อยากจะเถียงหรอก แต่ความเป็นจริงมันไม่ใช่แบบนั้น ไม่ใช่ว่าเธอปิดกั้นใจตัวเอง แต่คบใครแล้วมันไม่ใช่ จะคบไปทำไม 

ถึงได้ปล่อยใจให้เป็นไปตามธรรมชาติ จะรักใครชอบใครก็รอให้มันรู้สึกเอง แต่เหมือนว่าไม่เป็นแบบนั้นสักที 

วันเวลาที่ปล่อยผ่านล่วงเลยไปในแต่ละวัน บัวกัลยา ไม่รู้สึกตัวเลยสักนิด พอรู้ตัวอีกที ก็ใช้คำว่าสายไปกับเรื่องความรักไปแล้ว 

เพราะอะไร เพราะปิดกั้นตัวเอง หรือหัวใจมันตายด้านไปแล้ว หรือเพราะยังไม่เจอคู่แท้ของตัวเอง

ชาตินี้คงไม่มีผัวกับใครเขา

เงินเก็บที่มีก็เตรียมไว้สำหรับบั้นปลายชีวิต หาบ้านพักคนชราสักที่ แต่ใครจะคิดว่ากลับจะมีโอกาสให้ได้มีชีวิตใหม่อีกครั้ง

สาวโสดแก่ที่เบื่อความเดี่ยวดายนี้ ของลองเสี่ยงสักหน่อย

แต่จะจากไปมือเปล่าก็ไม่ได้ เสียดายเงินเก็บ ขอขนของจากโลกนี้ไปสร้างตัวที่นั้นหน่อยเถอะ ในเมื่อมี มิติช่องว่างติดตัวแบบนี้ มีอะไรสร้างความสะดวกสบายได้ก็เอาไปด้วยให้หมด

เพราะหญิงสาว(แก่) จากโลกอนาคตจะได้ย้อนไปอยู่ในยุค90 อย่างไงละ 

_________________________________

ฝากเรื่องนี้ไว้ด้วยนะคะ

เป็นเรื่องแรกจะตั้งใจสุดความสามารถ

ขอกำลังใจ กดใจ คำเม้นท์ชม ติเตือน ยินดีรับหมด

จากนี้ขอให้เอ็นจอยกับการอ่านนะคะ 

❤ขอบคุณค่ะ❤