เรื่องราวของนักศึกษาอย่าง ‘ปลาทู’ ที่เกิดมาพร้อมโชคชะตาที่แสนเศร้าเพียงเพราะเกิดมาเป็นฟอร์ค

เขาไม่สามารถรับรู้กลิ่นหรือรสชาติได้เลย ไม่ว่าจะกินอะไรเข้าไปก็จืดชืดไปเสียหมด

แต่แล้ววันหนึ่งพระเจ้าก็ใจดีกับเขาขึ้นมาหน้าตาเฉย ส่งคุณโซลเมทกลิ่นช็อกโกแลตอย่าง ‘คุณธันวา’ เจ้าของบริษัทยักษ์ใหม่มาให้เขา

แต่เดี๋ยวนะแม่…เขาเป็นถึงระดับนั้นจะมาสนใจนักศึกษาจน ๆ อย่างเขาได้ยังไงเล่า!!!

“อยากลองชิมผมดูไหม เด็กดี”

…………………………………….

“ผมดีใจนะที่วันนี้ได้เห็นว่าเด็กน้อยก็หึงผม”

“เปล่าหึง ทูไม่มีสิทธิ์หึงสักหน่อย”

“เป็นถึงโซลเมทของผมทำไมจะไม่มีสิทธิ์ล่ะ เด็กน้อยของผมมีสิทธิ์ในตัวผมมากว่าใคร ๆ เลยนะ”

…………………………………….

เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เราแต่งแนว Cake Verse จากที่เราไปอ่านข้อมูลเกี่ยวกับเค้กเวิร์สมามันออกไปในทางน่ากลัวนิดหน่อย เราจึงปรับเปลี่ยนบางจุดให้ดูซอฟท์ลง เค้กเวิร์สในเรื่องของเราก็จะประมาณนี้นะคะ

กลุ่มแรก คือ คนธรรมดา ทานอาหารได้ตามปกติไม่มีอะไรพิเศษ

กลุ่มที่สอง คือ เค้ก ใช้ชีวิตเหมือนคนปกติทั่วไป แต่จะมีกลิ่นและรสชาติเฉพาะตัวที่มีเพียงฟอร์คที่เป็นคู่โซลเมทของตัวเองเท่านั้นถึงจะรับรู้ได้ รสชาติของเค้กจะอร่อยมากขึ้นหากช่วงเวลานั้นผู้เป็นเค้กกำลังมีความสุข เค้กเป็นได้ทั้งรุกและรับไม่จำกัดเพศ แต่คนที่เป็นเค้กจะไม่สามารถรู้ได้เลยว่าตนเองนั้นเป็นเค้กจนกว่าคู่โซลเมทจะบอก

กลุ่มที่สาม คือ ฟอร์ค (ส้อม) ปลายประสาทลิ้นด้านชาไม่สามารถรับรู้รสชาติได้ อาการนี้ไม่ได้เป็นตั้งแต่เกิด แต่เมื่อเริ่มโตขึ้นลิ้นจะเริ่มรับรสบางอย่างไม่ได้ พออายุครบ 18 ปีก็ไม่สามารถรับรู้รสชาติอะไรได้อีกเลย แต่เมื่อเจอโซลเมท ได้สัมผัสกันมากขึ้นก็จะทำให้ฟอร์คกลับมารับรู้รสชาติได้อีกครั้ง

Soulmate ฟอร์คจะสามารถรับรู้กลิ่นและรสชาติของเค้กที่เป็นโซลเมทได้เพียงคนเดียวเท่านั้น และเมื่อได้เจอกันก็จะโหยหากันมากยิ่งขึ้น

**ฝากน้องปลาทูไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะตะเองงงง**