น้ำเหนือ หนุ่มน้อยหน้าใสวัยยี่สิบสี่ เข้าสู่ช่วงดวงซวยของชีวิต เริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆกระทั่ง ตกงาน จนต้องหอบข้าวของกลับมาพักใจที่บ้านเกิด ในความโชคร้ายยังมีสิ่งที่โชคร้ายยิ่งกว่า เมื่อได้เข้าไปทำงานที่บ้านเศรษฐีหลังหนึี่ง โชคชะตาเล่นตลกหรือเวรกรรมนำพาไม่อาจรู้ได้ ทำให้มาพบกับหลานชายเจ้าของบ้าน หมอคีริน หล่อหน้าตายคีพลุคเจ้าชายน้ำแข็ง พูดน้อยกับคนทั้งโลกเกิดมาเพื่อเถียงน้ำเหนือคนเดียว แต่ใครเล่าจะรู้ว่าภายใต้ใบหน้าเย็นชานั้นซ่อนความทรงจำที่ไม่อาจลืมเลือนตลอดสิบปี ‘เป็นเพราะน้ำเหนือเดินชนกระถางกล้วยไม้ทุกวันสมองกระทบกระเทือนจนลืมสิ้นว่าเขาทั้งคู่เคยมีอดีตร่วมกัน หรือเป็นตัวคีรินเองที่ไม่คิดลบภาพเด็กผู้ชายตัวกะเปี๊ยกคนนั้นออกจากหัว(ใจ)’

“ถ้ารู้ว่าไม่มีความสามารถพอ เชิญถอนตัวกลับบ้านไปได้เลยครับคุณนที” เสียงเรียบเฉยนั้นแฝงแววประชดชัดเจนน้ำเหนือสัมผัสได้

ไอ้ขี้เก๊กนี่อยากเปิดศึกอีกครั้งว่างั้น?

“คือต้องการให้ผมถอนตัว?” ชายหนุ่มหันกลับมาเผชิญหน้า แม้ความสูงค่อนข้างต่างกันเขาไม่สน เคยได้ยินหรือเปล่า เล็กพริกขี้หนู โดยเฉพาะเขา พริกขี้หนูทั้งสวน!

“งั้นผมจะอยู่ทำงานที่นี่ไปจนตาย” พร้อมยักคิ้วเย้ยหนึ่งที ทว่าอีกฝ่ายเอาแต่ยืนจ้องหน้าตาไม่กะพริบ เหมือนตอนอยู่ในห้องทำงานไม่มีผิด

ก่อนหน้านั้นน้ำเหนือเป็นฝ่ายหลบตาก่อนแต่ครานี้เขาไม่มีวันยอมแน่

มาสิ มันจะจ้องหาพระแสงอะไรเขาก็จ้องได้เหมือนกัน กระทั่งคำพูดชวนขนหัวลุกของไอ้เจ้าชายน้ำแข็งหลุดออกจากปาก

“พูดแล้วนะว่าจะอยู่ที่นี่ไปจนตาย”

///

***อัพทุกวันอ่านฟรีจนจบ***