แย่แล้ว...ต้องถูกจับกินแน่

“ท่านเยว่หวาง เนื้อมนุษย์ไม่อร่อยหรอกนะ แถมข้าตัวเล็กนิดเดียว

และท่านก็เป็นมังกร ตัวข้าเท่านี้คงไม่อยู่ท้องท่านหรอก”

เหมยกุ้ยฮวารีบพูดเพื่อหาทางรอดให้ตัวเอง

ทว่าวาจาของนางกลับทำให้พญาอสรพิษถึงกับชะงัก

เขาหัวเราะออกมาอย่างที่ไม่เคยรู้สึกเช่นนี้มาก่อนมือเรียวยาวของเยว่หวางลูบไล้แก้มใสเบาๆ

ขณะใช้ดวงตาสุกสว่างมองคนตรงหน้าอย่างพึงพอใจ

“ฮ่าๆๆๆ อร่อยหรือไม่อร่อยแค่ลองชิม เดี๋ยวก็รู้แล้ว”

เหมยกุ้ยฮวาหน้าซีดลงทันที“ท่านจะกินข้าจริงๆ หรือ”

คนถูกถามคลี่ยิ้มกว้าง

“หากไม่อยากถูกข้าจับกิน ก็อย่าทำตัวให้น่ากิน”