"อื้อ" ตัวเล็กถูกย้ายจากเบาะมาบนตักแกร่ง จากคนเอาแต่ใจ



"อย่าให้ชุดยับนะคะ" ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคออย่างขบขัน



"คิดทะลึ่งเหรอ" เหมือนฝันมุ่ยหน้าลง เจอกันทีไรโดนตลอดเป็นใครก็คิด



"หื้ม ทำไมไม่ตอบล่ะ" มือหนาลูบไล้เรียวขาอ่อนขาวเนียน



"เสี่ย อุ้ย พี่หลง" ลืมไปว่าเขาไม่ชอบให้ตัวเองเรียกเสี่ย



"สงสัยอย่าโดนลงโทษ" ว่าแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์



"ฝันต้องไปรับน้องต่อนะคะ" เผื่อเขาจะเห็นใจบ้าง



"เธออยากเหรอ" ตาบ้าเอ้ย



"อื้อ"



"ครางแบบนี้แสดงว่าอยากได้ก่อนไปรับน้องแน่เลย" ก้านนิ้วยาวขยี้อยู่ตรงเม็ดเสียว ใครจะทนไหว



"พี่หลงขา" ไม่เคย ไม่เคยสักครั้งที่เธอจะรอดจากน้ำมือมาร



"ทำไมค่ะ อยากให้ทำอะไรก็บอกสิ" อย่าแกล้งสิ



"อื้อ พี่หลง ฝัน… ฝัน อ๊า" แวกกางเกงในตัวจิ๋วออกแล้วใช้นิ้วที่เหลือสอดเข้าช่องคับแคบอย่างเอาแต่ใจ



"ไม่พูดไม่ทำต่อแล้วนะ" บอกว่าไม่ทำแต่นิ้วไม่ยอมหยุด



เหมือนฝันแกะกระดุมเสื้อออกเอง ถอดเสื้อพากเบาะไว้เพราะกลัวยับ มาขนาดนี้แล้วเสี่ยหลงทางคงไม่คิดจะปล่อยเธอไปแบบสบายตัวแน่ กระโปรงทรงเอเลิกสูงขึ้นกองไวที่เอว



ร่างขาวอวบของเหมือนฝันโชว์ต่อหน้าหลงทาง ยิ่งทำให้คนที่คิดจะมาแกล้งเล่นๆ เกิดอาการปวดหนึบจนแทบแตก



"พี่หลงดื่มนมไหม" ไม่พูดเปล่าเหมือนฝันยัดมันใส่ปากหยัก เสียงดูดสลับเสียยอดอกดังจ๊วบๆ



"พี่หลงดูดเก่งจัง" แต่มือเขาก็ยังไม่ละหน้าที่ในการระเลงนิ้วอย่างเมามันส์



"พี่หลง ฝันไม่อยากได้นิ้ว" มันไม่พอ



"อยากได้อะไรก็เอาเองเลย" เหมือนฝันยอบกายลงไปในท่าคุกเท่า ปลดเข็มขัดแบรนด์เนมดังออก



"ทำไมชอบใส่กางเกงฟิต" มันถอดยาก



"กลัวมันไม่เท่" ตอบกลับอย่างขบขัน



"มันถอดยาก แถมยังเห็นเป็นตอ"



"ตออะไร" ถามอย่างกับไร้เดียงสา



"ไม่บอก" สองคนมักจะพูดคุยสนิทสนมกันทุกครั้งที่มีอะไรกัน มันก็เถียงกันจนคอแห้ง แล้วค่อยเติมน้ำ



"เร็วสิ ไหนว่ามีรับน้อง" ป๊อด หลงทางช่วยคนตัวเล็กถอดเพราะเขาเองทนแทบไม่ไหว อยากเข้าไปสิงในตัวเธอแทบตาย



เหมือนฝันไม่รอช้า ชักรูดสองสามทีก็ส่งเจ้าหนอนยักษ์เข้าร่องทันที



"อ๊า /ซื้ด" เสียงครางประสานรับกันเมื่อทั้งสองสวนสะโพกอย่างไม่มีใครยอมใคร



ตรับ ตรับ ตรับ



แรกๆ เหมือนฝันก็อายลูกน้องเขา แต่นี่ผ่านมาปีหนึ่งแล้วที่เธอกับเขามักทำแบบนี้ทุกครั้งที่มีเวลาน้อย



"ว้าเลอะหมดเลย" เขาหมายถึงแพนตี้ตัวจิ๋วที่ตอนนี้ใส่ไม่ได้อีกแล้ว



"แล้วใครทำล่ะ" ฝีปากไม่เหมือนหน้าตาที่อ่อนหวานเสียเลย



"ตรงนี้ก็เลอะ" เหมือนฝันมองหาทิชชู่ แต่ไม่ทันเมื่อเขาให้เธอนั่งลงแล้วแยกขากว้าง



"พี่หลง!" น้ำอะไรต่อไรถูกกลืนกินอย่างไม่รังเกียจ



ผู้ชายคนแรก และคนเดียวที่ทำเอาหัวใจของเหมือนฝันสั่น แต่รู้ดีว่าเรื่องเขากับเธอมันเป็นไปไม่ได้



"อ่ะชุดใหม่" ในนี้มีพร้อม ทั้งแพนตี้ กางเกงซับใน กระโปรงอัดพลีทตัวยาวถึงพื้น เสื้อนักศึกษาตัวใหญ่อีก



"ชุดเดิมก็ใส่ได้" มาวันแรกใครๆ ก็อยากสวยแต่ให้เธอแต่งตัวเหมือนยายเฉิม



"แล้วนี่เงิน" เหมือนฝันรับมาแล้วนับจำนวน ห้าพัน



"งกไม่เคยเปลี่ยน" ถือว่าชม



"แล้วย้ายไปอยู่คอนโดได้แล้วนะ"



"แล้วจะบอกแม่ยังไงล่ะ"



"พูดเหมือนแม่จะสนใจเธอ" นั้นสิ







การรับน้องไม่มีอะไรมาก เหมือนฝันได้เพื่อนมาสองคน



คนหนึ่งที่มาร์คเป็นผู้ชายใส่แว่น



อีกคนชื่อ กุ๊กไก่ เป็นสาวเนิร์ดเหมือนกัน คงเพราะเห็นเธอใส่แว่นมาแน่เลย เพราะพี่หลงคนเดียว



"แม่หนูย้ายมาอยู่ห้องกับเพื่อนนะ" โทรหาแม่เพื่อบอกกล่าว



"เอ่อๆ " อย่างที่พี่หลงทางบอก แม่ไม่ได้สนใจอยู่แล้วว่าเธอจะกลับหรือไม่กลับ



"แม่อยากกินอะไรไหม"



"มีเงินเหรอ เอามาให้กู" แม่คงไม่ซื้อหรอก วันๆ เอาแต่ไปถลุงกับการพนัน



"ไม่มี แค่นี้นะแม่"



"เอ่อๆ " ตู๊ดๆ