สถานที่นี้ห่างไกลจากสงคราม ปราศจากความขัดแย้ง ทำให้ที่นี่เต็มไปด้วยความสงบสุข ราวกับกำลังอยู่บนสรวงสวรรค์

ชื่อของที่นี่ก็คือ… หมู่บ้านเอลฟ์ 

ใช่.. ถึงแม้ชื่อของมันจะดูธรรมดาไปสักหน่อย แต่ก็คงไม่มีชื่อไหนที่จะเหมาะสมไปมากกว่านี้แล้ว

ความจริงแล้วตัวเขาเองก็ไม่ใช่คนที่นี่ ก่อนหน้านี้ เขาเคยอาศัยอยู่ที่ดวงดาวสีฟ้า เขาเป็นเพียงเด็กหนุ่มธรรมดาๆ คนหนึ่ง ที่อยู่มาวันหนึ่ง เขาก็เกิดอุบัติเหตุทำให้สะดุดล้มศีรษะกระแทกพื้นอย่างแรง..

เมื่อรู้ตัวอีกที เขาก็มาอยู่ในร่างของเด็กหนุ่มชาวเอลฟ์ซะแล้ว แม้ตอนแรกเขาจะตกใจ แต่ไม่นานเขาก็สามารถปรับตัวให้เข้ากับสถานที่แห่งนี้ได้อย่างดี  

“เอาเถอะ.. เรื่องแบบนี้ในนิยายก็มีให้เห็นออกจะบ่อยนี่นา แต่จะว่าไป เผลอแป๊บเดียวก็ผ่านมา 1 อาทิตย์แล้วเหรอเนี่ย” เขาพูดออกมาอย่างแปลกใจ ขณะที่กำลังนั่งอยู่บนบันไดไม้ที่เชื่อมต่อระหว่างต้นไม้ด้วยกัน 

“แต่ว่านะ สร้างหมู่บ้านสูงขนาดนี้ไม่กลัวตกลงไปตายบ้างเหรอเนี่ย” เขาพูดอย่างหวั่นๆขณะก้มลงมองดูข้างล่าง คำนวณระดับความสูงน่าจะราวๆ 50 เมตร 

“ก็เพราะมันปลอดภัยกว่าการสร้างหมู่บ้านอยู่ด้านล่างยังไงล่ะ” เสียงของเด็กสาวคนหนึ่งพูดขึ้นมา

เขารีบหันไปมองทางต้นเสียงนั้นทันที จึงได้เห็นเด็กสาวอายุประมาณ 15 ปี รูปร่างเพรียวบางหน้า อกเล็ก เส้นผมยาวเงางามสีทอง

นัยน์ตาคู่สวยของเธอนั้น มีสีเหลืองปนทองดูช่างงดงาม ความงดงามของเธอนั้น มันมากยิ่งกว่ามนุษย์คนใดๆ ที่เขาเคยได้พบเจอมาในโลกเก่าของเขาเสียอีก

‘ก็นะ..เธอเป็นเอลฟ์นี่ ก็คงไม่แปลก’ เขาคิดในใจขณะที่สายตายังคงจ้องมองดูเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้า