กรณ์ฝันถึงผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงปริศนาที่เขาไม่รู้จักแม้แต่ขื่อ หล่อนมาหาเขาในฝัน ชีวิตของชายหนุ่มเริ่มแปรเปลี่ยนไม่เหมือนเดิม เขาหลับยาวนานขึ้น วนเวียนอยู่ในฝันร้ายยามค่ำคืน กรณ์ต้องหาคำตอบทุกอย่าง ก่อนที่ฝันร้ายและหญิงสาวจะทำลายชีวิตเขาไปตลอดกาล

“รินเป็นเมนส์”

แล้วหล่อนก็หัวเราะเมื่อเห็นเขาทำหน้ามุ่ย

“แต่ไม่ต้องห่วง”

หล่อนว่าพลางขยับมืออย่างชำนาญปลดกางเกงจนหลุดไปปลายเท้า อวัยวะแข็งแรงเด่นชัดในกางเกงในสีเทา รินรดายิ้มพลางดึงออกมาแช่มช้า มันเด่นผงาดใหญ่โตจนหล่อนเบิกตากว้าง อดรนทนไม่ไหว อ้าปากงับรวดเร็วจนกรณ์สะดุ้ง รู้สึกตัวอีกที ปลายลิ้นอุ่น ๆ ก็ฉกวูบวนเวียนไปมา ภรรยาสาวขยับหัวขึ้นลงเป็นจังหวะจนกรณ์ต้องประคองด้วยหน้านั้นเอาไว้ หล่อนถอนริมฝีปากเมื่อเขาครางกระเส่า มือชำนิชำนาญทำหน้าที่แทน

“รินจ๋า กรณ์คิดถึงรินจังเลย”

ชายหนุ่มพึมพำ นัยน์ตาเลื่อนลอย รินรดาอมยิ้ม ยังไม่ยอมหยุดมือ

“รินก็คิดถึงกรณ์ค่ะ”

พูดจบก็อ้าปากกว้างงับอวัยวะยาวใหญ่หายลับเข้าไปจนหมดสิ้น รินรดาช่างเก่งฉกาจเหลือเกิน กรณ์พูดไม่ได้ศัพท์ จับศีรษะที่ขยับขึ้นลงรวดเร็วนั้น

“โอ้ริน รินจ๋า ริน”

ไม่ช้าไม่นานเขาก็เกร็งกระตุก ของเหลวอุ่นร้อนหลั่งไหลทะลักทลายราวเขื่อนแตก รินรดาดูดกลืนทุกหยาดหยดด้วยความเต็มใจ กรณ์ดึงตัวภรรยาขึ้นมาจูบแรงแล้วกอดแน่น

“ผมรักคุณจังริน”

“รินรักคุณค่ะ”

ทันใดนั้นเสียงหนึ่งก็ดังแทรกมาเป็นเสียงที่สาม

“ฉันรักเธอนะกรณ์!”

หมายเหตุ นิยายเรื่องนี้มีเรื่องเพศ ความรุนแรง และการใช้ภาษา จึงควรใช้วิจารณาญาณในการอ่าน