รายละเอียด
บังอาจมาดูถูกกันนะ คอยดูจะอมให้ร้องครางเลย
"อ่ะ เสียว อ๊าา เบาหน่อย" โรมลูบศีรษะคนตัวเล็กเบาๆ พร้อมกระทุ้งเอวเข้าปากหญิงสาว เขาทนแทบไม่ไหวราวกับกำลังจะละลายเอาให้ได้
"หึ เป็นไงล่ะ ร้องเสียงหลงเลยนะ" นิวเยียร์เยาะเย้ยอย่างชอบอกชอบใจ แต่จู่ๆ สองขาของเธอก็ถูกจับอ้ากว้างพร้อมกับคนร่างสูงที่โน้มตัวเข้าหาร่องกลีบกุหลาบของเธอ นิ้วเรียวแหงกเอากลีบกุหลาบของเธอออกกว้าง เรียวลิ้นฝ่าผ่านกลีบผกาคว้านหาเม็ดบัวกลางแอ่งที่เปียกชุ่ม จากนั้นก็ตวัดลิ้นขึ้นลงๆ ชกชิมเอาน้ำหวานจากแอ่ง หญิงสาวเมื่อถูกดูดเลียเช่นนั้นก็ถึงกับกระตุกเกร็ง ความเสียวซ่านราวกับผีเสื้อนับร้อยบินวนทั่วท้องน้อยมันทำให้เธอรู้สึกซาบซ่านอย่างยากที่จะอธิบาย
"อ่ะ ไอ้บ้านี่"
"ทำไม เสียวล่ะสิ" โรมันยิ้มอย่างชอบใจเมื่อเห็นอีกฝ่ยดิ้นพล่านไปมา เขาฝังลิ้นลงบนติ่งเสียว ดูดดุนพร้อมตวัดเลียขึ้นลงๆ เขาใช้ปลายนิ้วกรีดผ่าร่องรักที่มีน้ำเยิ้มนุ่มมือ ชิมน้ำหวานจากแอ่งอย่างเพลิดเพลิน
"ป่ะ เปล่านะ อื้ออ อย่าเลียแบบนั้น" เสียงหวานเอ่ยครางพร้อมกับบิดกายไปมา ยิ่งเขาดูดดุนติ่งเสียวมันยิ่งทำให้เธอรู้สึกเหมือนกับแทบขาดใจ
"งั้นมาแข่งกันใครเสร็จก่อน ถ้าเธอทำฉันเสร็จก่อนจะขออะไรก็ได้ แต่ถ้าเธอเสร็จก่อนฉันก็จะขออะไรก็ได้เหมือนกัน ตกลงไหมสาวน้อย"
รีวิวผู้อ่าน
0 รีวิว
จัดเรียงตาม
อ่านบนแอปฯ Fictionlog
ดาวน์โหลดแอปฯ เพื่อการอ่านที่ดียิ่งขึ้น