“ท่านอ๋องท่านช่างร้ายนัก เบามือหน่อยสิเจ้าคะ” เสียงเย้ายวนอ่อนหวานของสตรีดังขึ้น

“พวกเจ้ามิใช่ชอบความร้ายของข้ารึ?” เสียงเย็นชาของบุรุษมีแววล้อเลียน

หยุนถิงรู้สึกว่าหนวกหูมาก จนทนไม่ไหว ถึงลืมตาขึ้น

สิ่งที่เข้าสู่สายตาคือเครื่องเรือนทำจากไม้หนานรูปแบบโบราณ ผ้าไหมสีแดงห้อยแขวนเต็มห้อง การตกแต่งในห้องหรูหรางดงามนัก รวมถึงเตียงที่อยู่ไม่ไกล มีผู้ชายคนหนึ่งถูกห้อมล้อมไปด้วยผู้หญิงแต่งตัวเสื้อผ้าน้อยชิ้น พากันรุมแย่งให้เขารักใคร่ สถานการณ์ดูเละเทะจริงๆ

แถมบนตัวเธอยังใส่ชุดเจ้าสาวที่มีแค่ในยุคโบราณ

หยุนถิงงงเป็นไก่ตาแตกเลย

ตนเองอยู่วิจัยยาถอนพิษตัวใหม่ล่าสุดในห้องวิจัยแท้ๆ ทำไมมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ?

และคนพวกนี้คือใคร?

ในตอนนี้เอง มีความทรงจำที่ไม่ใช่ของเธอโจมตีเข้ามาในหัว ทำให้หยุนถิงปวดหัวแทบระเบิด