'อาเธเรีย คือชื่อของเด็กสาวคนหนึ่งในสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า เขตเมืองรามิล เธอมีผมยาวสีดำสนิท ดวงตาสีม่วงเข้ม ผิวพรรณขาวซีดราวกับแวมไพร์ เธอมักจะแยกตัวไปอยู่เพียงลำพัง ชอบนั่งเล่นนอนเล่นใต้ต้นไม้ใหญ่ในป่าหลังสถานรับเลี้ยง

ปัจจุบันสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าได้ถูกทำลาย เพราะอุบัติเหตุจากนักเวทย์และนักเล่นแร่แปรธาตุในเขตรามิล ทำการทดลองผิดกฎหมายและการทดลองนั้นเกิดความผิดพลาดร้ายแรง ทำให้ทั้งเขตเมืองรามิลตกอยู่ในทะเลเพลิง

อาเธเรียเป็นผู้รอดชีวิตคนเดียวในเหตุการณ์ครั้งนั้น ตอนนี้เธอมีอายุ 14 ปี เตรียมเข้าพิธีบรรลุนิติภาวะกับโบสถ์ในเมืองหลวง มีบาทหลวงโมเซปเป็นผู้รับผิดชอบมอบพร'

หลังจากอ่านเอกสารชุดแรกจบไปเพียงครู่หนึ่ง พ่อบ้านคนสนิทก็ส่งเอกสารชุดใหม่ให้เจ้านายของตนได้อ่านต่อ

'เอกสารลับ บันทึกเหตุการณ์สำคัญในเขตรามิล องค์จักรพรรดิได้แต่ตั้งดยุกคนใหม่เข้าปกครองอาณาเขตรามิล หลังจากที่ดยุกรามิลได้เสียชีวิตในสงครามยึดดินแดน

ชื่อเดิมของดยุกคนใหม่ คือ อาโซ่ เป็นเด็กเกิดจากครอบครัวฐานะธรรมดา ไม่ได้มีเชื้อสายขุนนาง จึงไม่มีนามสกุลโดยกำเนิด หลังจากที่องค์จักรพรรดิแต่งตั้งเขาเป็นดยุกจึงได้ชื่อใหม่ คือ บันเดย์ วี อาโซ่

ดยุกบันเดย์ได้ใช้กำลังทหารและนักเวทย์ใต้ความปกครอง เข้ากวาดล้างประชาชนและชาวพื้นเมืองดั้งเดิมของอดีตดยุกรามิล โดยอ้างว่าเป็นการกวาดล้างกบฏ เพียงแค่หนึ่งวันประชาชนเหล่านั้นก็ถูกคร่าชีวิตไปจนหมดสิ้น ถือเป็นการกระทำร้ายแรงในฐานะดยุก ที่ได้กระทำการโดยไร้ซึ่งหลักฐานในการกล่าวหา

ดยุกบันเดย์ได้เปลี่ยนชื่อเขตเมืองรามิล เป็นเขตเมืองอาโซ่ พร้อมนำชาวบ้านในหมู่บ้านเดิมของตนมาอยู่ในเขตการปกครอง สันนิษฐานว่าการกวาดล้างถูกกระทำขึ้นโดยหวังผลให้ดยุกบันเดย์สามารถย้ายพลเมืองที่เป็นเครือญาติของตนเข้ามาอยู่ในการปกครอง'

ดยุกทาเรนเต้อ่านเอกสารฉบับนี้จบก็ได้แต่นั่งกุมขมับอย่างปวดใจ การกระทำเช่นนี้มิแปลกใจเลย หากอาเธเรียผู้เหลือรอดจะตามมาล้างแค้นแทนสมาชิกสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า

หากพรที่เธอได้รับในวันพิธีบรรลุนิติภาวะเกิดแข็งแกร่งขึ้นมา คงสร้างความวุ่นวายไม่น้อยต่อราชอาณาจักร

"ส่งคนไปจับตาดูเธออย่างใกล้ชิด" ชายวัยกลางคนส่งพ่อบ้านเสียงเข้ม

หากว่าตัวเขามีฐานะเป็นคนธรรมดาคงจะมองผ่านเรื่องนี้ไปง่ายดายราวกับเป็นเรื่องของคนอื่น แต่ตัวเขาถือครองตำแหน่งดยุกอันทรงเกียรติแห่งราชอาณาจักรคงมองผ่านไปง่ายๆไม่ได้แน่นอน เรื่องนี้มีชนวนเหตุมากพอที่จะสั่นคลอนอาณาจักรและอำนาจของจักรพรรดิ

ด้วยกฎเหล็กและจรรยาบรรณแม้มันจะสวนทางกันไปบ้าง แต่คงต้องปกป้องเพื่อนร่วมฐานะด้วยกันแม้ว่าจะผิดก็ตาม

"กระผมจะส่งคนที่มีฝีมือดีที่สุดไปขอรับ" พ่อบ้านรับคำพร้อมก้าวเดินออกไปจากห้องทำงานของดยุก เพียงเสียงบานประตูไม้กระทบปิดลง ศีรษะของพ่อบ้านก็ร่วงลงพื้นโดยไร้สุ้มเสียงใด