ต่อหน้าผู้คน เขาร้ายแสนร้ายกับเธอ แต่พอลับหลัง ปากกล้าที่เคยเหยียดหยาม

กลับใช้มันจูบเธออย่างกระหายในรัก ชนิดที่ว่า ไม่รู้จักเบื่อ

***

วิศรุต มหรรณพ ตราหน้าว่าเธอเป็นปลิงดูดเลือดเหมือนกับป้าของเธอ ที่เป็นเมียบ่าวของพ่อ

เขาแสดงความรังเกียจเธอราวกับเป็นกิ้งกือไส้เดือน เห็นเธอเป็นทาสรับใช้ส่วนตัว ใช้เธอเป็นเครื่องมือระบายอารมณ์ไปวันๆ ทว่า ก่อนไปเรียนต่อเมืองนอก เขากลับต้านทานความรู้สึกเสน่หาที่มีต่อหญิงสาวไม่ไหว จึงเผยมันออกมาผ่านวิธีตามถนัดของผู้ชายเห็นแก่ตัว

เพื่อจองจำเธอไว้ในฐานะคนของเขาตลอดไป

ด้วยความรักที่อาราดามีให้เขาเสมอมา เธอจึงยอมเขาทุกอย่าง แม้แต่การเป็นเมียเก็บ!