.

ยินดีต้อนรับเข้าสู่ ไร่แสงตะวัน

พ่อเลี้ยงดิน - เหมย เด็กในไร่

ไอ้เหมยเด็กแสบแต่ละวันมีอันต้องโดนคนอุปถัมภ์อย่างพ่อเลี้ยง ตามดุ ตามบ่น ได้แทบทุกวัน แต่ถามว่าไอ้เหมยกลัวไหม บอกเลยว่า ไม่ ให้กลัวพ่อเลี้ยงกลัวหมายังจะดีกว่า

“กูชนะมึงแล้ว ฉะนั้นมึงต้องโดนกูทำโทษ”

“พ่อเลี้ยงจะทำโทษอะไรเหมย”

“หลับตาดิ”

“เขกหัวแน่เลย งั้นเหมยขอเบาๆ นะ” เจ้าหนูเหมยยังไม่รู้ตัว นั่งหลับตาพริ้มรอคนตัวสูงเขกหัวทำโทษ ปากชมพูเม้มเข้าหากันแน่น ส่ายหน้าทะเล้นเหมือนไม่รู้ร้อนรู้หนาว ไม่กลัวอะไรทั้งนั้น หารู้ไหมว่าท่าทางน่าเอ็นดูนั้นกำลังจะโดนพ่อเลี้ยงโน้มตัวลงไปหอมแก้มกลมๆ ตัวเองแล้วนั่น

****

“ไอ้เหมย...คอเอ็งไปโดนใครดูดมาวะ”

“หื้ม โดนดูดอะไรอะ”

“เนี่ย รอยแดงเป็นจ้ำขนาดนี้ ก่อนออกจากบ้าน เอ็งไม่ได้ส่องกระจกหรือ”

“ส่องแต่เหมยไม่เห็นนี่ สงสัยยุงกัดมั้ง”

“ยุงอะไรตัวใหญ่เท่าช้าง เมื่อคืนเอ็งนอนบ้านไม่ใช่หรือ มาผิงไฟก็ไม่ได้มากับเขานี่ ยุงอะไรจะกัดเอ็งได้”

“เมื่อคืนเหมยไม่ได้นอนบ้าน เหมยไปนอนบ้านพ่อเลี้ยงมา”

"แต๊ก๊ะ!"

“นั่น กูว่าแล้ว!!! พวกเอ็งเตรียมไหว้ไอ้เหมยได้เลย มันจะได้ขึ้นเป็นนายหญิงของไร่เราเร็วๆ นี้แหละ เอ็งเชื่อข้าไหม”

****

“อ้ายๆ”

“อะหยัง”

“นี่คือคนบ่เป๋นห่วงก๊ะ? แต่ย้างจ้ำอ้าวๆ แถมเก็บของโปรดไอ้เหมยไว้โดย” คนงานในไร่ทำหน้าสงสัยมองท่าทางที่มีพิรุธของพ่อเลี้ยงมาตลอด

“ตั๋วน่าจะหลืดได้แล้วก๊ะ” หลืดหมายถึง ชิน

ชินที่พ่อเลี้ยงดูแลไอ้เหมยเป็นพิเศษมากกว่าคนงานคนอื่นในไร่นะสิ

ไม่มีปม เน้นความป่วน ความน่ารัก ระหว่างพ่อเลี้ยงดินกับน้องเหมย แล้วก็ความตลกของคนงานในไร่ แนวเจ้าของไร่ พ่อเลี้ยง นายหัว

สามารถติดตามไรท์ได้ใน

IG : plauan._ , line : @867nuukz , เพจ FB : ปลาอ้วน